Πέντε ποιήματα από τη Σωτηρία Κυρμανίδου

ΦΕΓΓΑΡΟΛΟΥΣΜΕΝΟ

Κι αυτή τη νύχτα

ξεστράτισε η σκέψη

κ’ ήρθε και σιγοτραγούδησε

της θάλασσας να ημερώσει.

Να πάψει το μουγκρητό τ’ ανέμου,

να ησυχάσει το μοιρολόι σου

να βγει στους δρόμους

γαλήνια η απαντοχή.

Του προσώπου σου τη μορφή

να ζωγραφίσω πλάι στο κύμα

κι ερχόμενο απαλά

να το ζωντανέψει.

Κι έτσι δροσερό και φεγγαρολουσμένο

να το έχω συντροφιά.

ΑΓΑΠΗ [1]

Γεμάτος απορίες

τούτος ο Μάης.     

Σεργιάνιζε στα μονοπάτια της άνοιξης,

όταν είδε τη χλόη να χαμογελά

και τις παπαρούνες να κοκκινίζουν.

Στάθηκε στο αυτί της χλόης

και τη ρώτησε.

Τι είναι για σε η αγάπη;

Για με η αγάπη είναι

όταν ακούω τη νιότη

να κυλιέται

στα μάγουλά μου

και να νιώθω πάνω στα βλέφαρά μου

την καυτή ανάσα τους.

Δεν κατάλαβε πολλά ο Μάης στη γη

κι ανέβηκε ψηλότερα.

Βρήκε τ’ αστέρι

και το ρώτησε

Τι είναι για σε η αγάπη;

Για με η αγάπη είναι

να ζω με αυτήν, χωρίς αυτήν…

Χαμογέλασε, έλαμψε

και έκλεισε το μάτι

στο Μάη με νόημα.

           

[1] 3^ο Βραβείο στους Δελφικούς αγώνες Ποίησης, που προκήρυξε η Πανελλήνια  Ένωση Λογοτεχνών, στις 8 Ιουνίου 2008 στους Δελφούς.

ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ

Σε ψηλό λόφο

κάθισες μεγάλε δάσκαλε.

Και προς τιμήν σου

το ονόμασαν Δασκαλόπετρα.

Θλίψη, απογοήτευση με πλημμυρίζει

καθώς αψηφώντας το λιοπύρι,

ανηφορίζω για ν’ αποθέσω

ελάχιστο φόρο τιμής

σε σένα το μεγάλο

Δάσκαλο και Ποιητή.

Νεοέλληνα! Πότε θ’ αφυπνισθείς

για να τιμήσεις

αυτούς που άνοιξαν

και φώτισαν τους δρόμους

του πνεύματος και του πολιτισμού;

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ

Στέκεις ψηλά

Κυρά του Κάστρου

Αφέντρα του Πελάγους.

Τα βήματά μου οδηγώ

μπρος στη γλυκιά σου τη μορφή.

Εκεί απιθώνω ταπεινά

Πίκρες, λυγμούς και δάκρυ.

Κι όταν από σκυφτή

ορθώνομαι εμπρός σου

νιώθω την αύρα της Χάρης

και της αγάπης σου

απάνεμο λιμάνι.

ΛΕΙΠΕΙΣ…

Λείπεις τώρα

και πριν.

Και είμαι αδύναμη

αυτό να το αλλάξω.

Γι’ αυτό στόλισα το δάκτυλό μου,

σε καρφίτσωσα στο πέτο

και περιδιαβαίνω αδάκρυτη

τις ατραπούς της νοσταλγίας

και της αξόδευτης αγάπης.

Λείπεις και τώρα

και από πριν.

Λησμόνησα πως ήταν πριν…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Η Σωτηρία Κυρμανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, έχει ρίζες από το Νέο Πετρίτσι Σερρών και παρακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Σιδηρόκαστρο. Στη συνέχεια σπούδασε Κοινωνική Εργασία στην Αθήνα. Διορίστηκε και υπηρέτησε ως Κοινωνική Λειτουργός στο ΠΙΚΠΑ-ΚΕΠΕΠ Σιδηροκάστρου, ενώ από το 1989 εργάσθηκε στην οικογένεια της Ειδικής Αγωγής (Ειδικό Δημ. Σχολείο Σερρών- Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Σερρών) μέχρι τον Ιούνιο του 2010, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Το 2000 απέκτησε το πτυχίο της ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ Θεσσαλονίκης. Διεξήγαγε κοινωνική έρευνα, προκειμένου να αρχίσει τη λειτουργία του το ΚΑΠΗ Σιδηροκάστρου. Με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε Κοινωνική Υπηρεσία στο Δήμο Σιδηροκάστρου, όπου προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της επί δυόμιση χρόνια.

Έχει συνεργαστεί με τοπικούς φορείς και συστηματικά με τη ΝΕΛΕ Σερρών ως επιμορφώτρια. Με πρόγραμμα του ΙΔΕΚΕ πραγματοποίησε συμβουλευτική με ομάδες γονέων. Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στο «ΡΑΔΙΟ-ΚΙΒΩΤΟΣ», www.imsn.gr της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης με δύο εβδομαδιαίες εκπομπές, ως εθελόντρια («Συντροφεύοντας» και «Φυλλομετρώντας και αναπολώντας»).

Έχει τιμηθεί από το Δήμο Πετριτσίου επί δημαρχίας κ. Βαγγέλη Παπάζογλου για το κοινωνικό και συγγραφικό της έργο. Συνεργάσθηκε με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης – τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης, κατεύθυνση Κοινωνικής Εργασίας, ως εκπαιδεύτρια φοιτητών. Κείμενα και ποιήματά της καθώς και κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Προσκεκλημένη για λογοτεχνικά θέματα και για να εκθέσει το συγγραφικό της έργο φιλοξενήθηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για το έργο της γράφτηκαν, δημοσιεύτηκαν κριτικές από συγγραφείς, ποιητές και ανθρώπους των γραμμάτων. Έλαβε συγχαρητήριες  επιστολές από επιφανείς προσωπικότητες. (Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, Επίσκοπος Αλβανίας, κ.Αναστάσιος, Κική Δημουλά, κ.α.)

Διακρίθηκε με το δεύτερο βραβείο ποίησης από την Ένωση Συγγραφέων Νομού Σερρών σε διαγωνισμό της το 2004 με το ποίημα «Ελαφρύτερο». Επίσης από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με το τρίτο βραβείο ποίησης το 2008, με το ποίημα «ΑΓΑΠΗ» και με το δεύτερο βραβείο το 2009, για το διήγημα, «θρηνωδούσα πόλις». Έλαβε τιμητική διάκριση από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, επίσης για πεζό κείμενο. Έχει δύο παιδιά, τον Αβραάμ, καθηγητή Πληροφορικής με μεταπτυχιακές σπουδές και την Ελένη, Κοινωνική Λειτουργό.

Έχει εκδώσει 5 ποιητικές συλλογές, αρκετά παραμύθια, με θέματα την αναπηρία, την ψυχική υγεία και άλλα θέματα κοινωνικού προβληματισμού και εκπαιδευτικού περιεχομένου βιβλία.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6932944090, e-mail: sotkirmanidou@yahoo.gr

ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Στα μονοπάτια του πόνου, 
Ποιητική Συλλογή, Σέρρες 2001, σσ. 48

Αγάπης Μύρο, Ποιητική Συλλογή, Σέρρες 2002, σσ. 64 

Ο Αετός και το σπουργίτι, 
Παραμύθι για την αναπηρία, Α’ Έκδοση, Σέρρες 2003, σσ. 12 

Η Ειδική Αγωγή στις Σέρρες. Καταγραφή φορέων, συλλόγων, νομοθεσία, λειτουργία ειδικών σχολείων, Σέρρες 2003, σσ. 72 

Κελάρυσμα ψυχής, 
Ποιητική Συλλογή, Σέρρες 2004, σσ. 80 

Το γιορτάσι της Αγάπης, 
Παραμύθι Αλληγορία, Α’ Έκδοση, Σέρρες 2004, σσ. 20 

Η Εκπαίδευση στο Δήμο Σιδηροκάστρου 2003-2004,΄Ερευνα, Σέρρες 2004, σσ. 64 

Ανθολογία Ποιημάτων. Στις παρυφές του ονείρου.
Δυτικά της καρδιάς. Σέρρες 2005, σσ. 144 

Το τραγούδι της συγγνώμης
και άλλα παραμύθια (διαζύγιο, άτομα με αναπηρία, σύγκρουση συναισθημάτων…), Σέρρες 2006, σσ. 56 

Το ταξίδι της απορίας. Παραμύθι για την ψυχική διαταραχή.
Σέρρες 2008, σσ. 28 

Υπάρχουν ποιητές; Θεσσαλονίκη 2008, ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ
σσ. 240, ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΖΟΥ ΛΟΓΟΥ

Το αστρομαργαριτάρι της Αγάπης. Αλληγορία. Μαλλιάρης Παιδεία,

Θεσσαλονίκη 2009, σσ. 20

Ήμουν του στάβλου ένα άχυρο. Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι.
Σέρρες 2010 , σσ. 20

Εμπειρίες και στιγμές ζωής με τον Γέροντα Ευσέβιο Βίττη.
Σέρρες 2010, σσ. 80

Πες το με μια ευχή. Το βιβλίο των ευχών για κάθε περίσταση.
Σέρρες 2010, σσ. 20

Άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά

Υπό έκδοση:

Παραμύθι για την αναπηρία, για την κυκλοφοριακή αγωγή, ποιητική συλλογή κ.α