Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Ανακοίνωση σχετικά με το Ημερολόγιο 2016 "Αχ! Έρωτα" των εκδόσεων ΒΕΡΓΙΝΑ.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



Κάθε χρόνο εκδίδεται από τις εκδόσεις ΒΕΡΓΙΝΑ, Φειδίου 14 Αθήνα, Ημερολόγιο επιτραπέζιο 400 περίπου σελίδων, με ερωτικά ποιήματα.

   Αυτό το ημερολόγιο ανθολογεί 



η Παναγιώτα Χριστοπούλου-Ζαλώνη.



   Όσοι επιθυμείτε να μπει σχετικό ποίημά σας στείλτε με e-mail στο tzina@otenet.gr ως πέντε ολιγόστιχα (μέχρι 17 στίχους), για  δημοσίευσή τους, στο Ημερολόγιο 2016 «Αχ! Έρωτα»,  κατόπιν αξιολόγησής των και των διαθεσίμων σελίδων του.

   Απαραίτητο το σταθερό τηλέφωνο και e-mail σας, για να σας ειδοποιήσουμε.

   Με την αποστολή των ποιημάτων σας δεν πληρώνετε. Αγοράζετε το ημερολόγιο όταν κυκλοφορήσει τους μήνες Νοέμβριο ή Δεκέμβριο, από τον βιβλιοπώλη σας  ή από το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων  ΒΕΡΓΙΝΑ. 



Παναγιώτα Ζαλώνη

Τηλ. 2105026859

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής: «Χρώμα Αύριο» της Μαρίας Σκουρολιάκου, Λαμία, 2015.




   Την Μαρία Σκουρολιάκου είχα την ευκαιρία να την γνωρίσω στην παρουσίαση τού ποιητικού έργου του φίλου Θεόδωρου Σαντά στη Λαμία. Και οι δύο είχαμε οριστεί από τον ποιητή του έρωτα και της νιότης Σαντά, να μιλήσουμε για το αξιόλογο έργο του. Παρακολουθώντας την ομιλία τής Μαρίας  Σκουρολιάκου, διαπίστωσα πως οι σκέψεις και οι ιδέες της ήταν αρκετά διεισδυτικές και ανέλυαν σε βάθος την προσωπικότητα αλλά και τους στίχους του φίλου ποιητή, ενώ σε πολλά σημεία συνέπιπταν οι απόψεις μας. Ακόμη και αν δεν γνώριζα πως η ποιήτρια διατελεί μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας, θα συμπέρανα με ευκολία πως τα λόγια της συνιστούν δυναμική διατύπωση συνειδητοποιημένου κριτικού που εκμαιεύει αλήθειες, έχοντας ως οδηγό στη γραφή, την ευαισθησία και τη γνώση κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας και συγκεκριμένα της ποίησης, στην οποία εξασκείται μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια, και το 1999 εξέδωσε το πρώτο ποιητικό της βιβλίο.
   Σε κερδίζει αμέσως ως προσωπικότητα, με την απλότητα και την ταπεινότητά της, χαρακτηριστικό της στοιχείο να μην επαίρεται για τις ποιητικές της δημιουργίες, παρόλο που αγγίζουν σημαντικά τον αναγνώστη με τη λυρικότητα, την αρμονία και την αποκρυσταλλωμένη άποψη για τη ζωή. Και όπως γράφει στις «Ψηφίδες», στο τέλος του βιβλίου, δίνοντας τις συμβουλές της: «Να γράφεις / σβήνοντας λίγο λίγο / τον εγωισμό σου». Η διαχείριση του ποιητικού υλικού από την ποιήτρια μεγεθύνει κάθε κίνηση του περιβάλλοντος χώρου και τόπου, αναγάγοντάς την σε ανώτερη ψυχική εμπειρία μα και αγωνιώδη τού νου γέννα, αφού ο λαμπερός στίχος βρίσκει αντιστοιχίες στην ώριμη σκέψη που φωτίζει κρυφές όψεις της συνείδησης.
   Θα ήθελα να ευχαριστήσω την  Μαρία Σκουρολιάκου για την αποστολή της παρούσας συλλογής και για τη συλλογή με τίτλο: «Ακάθιστος λόγος», ένας λόγος πράγματι ανήσυχος, προβληματισμένος, που αναζητεί σημάδια ελπίδας σε μια βουλιαγμένη και χαώδη πραγματικότητα, πνευματώδης λόγος που ανασταίνει το χαμένο, φθαρμένο, αλλοιωμένο, με εργαλείο όχι τόσο την πένα του δημιουργού, αλλά την αγάπη και την πίστη γέννησης κάτι ενθαρρυντικού και μεγαλειώδους μέσα από τα ερείπια.
   Στην ποιητική συλλογή με τίτλο: «Χρώμα Αύριο» -όπου το εξώφυλλο διακοσμεί έργο της Παναγιώτας Βαγενά- η ποιήτρια συνεχίζει τούς προβληματισμούς του «Ακάθιστου λόγου», στρέφει όμως το βλέμμα της σ’ έναν ορίζοντα, όπου η φύση και η λατρεία της στιγμής, του γενόμενου δηλαδή θαύματος, αν και παροδικού, αφήνει έντονα τις απαραίτητες χρωματικές πινελιές, ώστε ν’ ανθίσει ο κήπος της ποιητικής ψυχής και να μοσχοβολήσουν τα 46 ποιήματα της συλλογής, απαυγάσματα δημιουργικής σύνθεσης στοχαστικού νου, μουσικού αυτιού και βαθιάς ριζωμένης αίσθησης της μουσικότητας που έχει η Ελληνική γλώσσα. Αφιερώνει το ποίημα: «Αναστάσης» στον εγγονό της:

«Ένας κήπος απέριττος είσαι
με κρουστά τριαντάφυλλα
και τετράφυλλη χλόη
που ταΐζεις τα χρώματα της αυγής
με τα μάτια σου,
που φωτίζεις τις ώρες με ποιήματα άπιαστα».

   Στο ποίημα με τίτλο: «Ο Μάης» γράφει:

«Κοίτα!
Ο Μάης κεντά τις παπαρούνες
κι ανθίζει φλέβα ανοιχτή.
Άνεμος κρημνοβάτης φυσά τη λέξη «θαύμα»
στο θράσος του καιρού αντίπαλη κραυγή».

   Στο πρώτο ποίημα της ποιητικής συλλογής με τίτλο: «Αγρύπνα ποιητή», προτρέπει:

«Μίλησε ποιητή.
Μη σε σωπαίνει ο ήχος της κραυγής
μήτε το κρώξιμο της νύχτας
και του φιδιού το σύρσιμο γύρω από τ’ αυγό του.

Αγάπα ποιητή.
Σφίξε τις λέξεις, ξέπλυνε το αίμα της πληγής.
Το βογγητό του άλλου σώσε.
Σώμα
στην ερημιά και στον καημό διαμελισμένο».

Αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο η σημαντικότερη αποστολή της ποίησης που είναι, να βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο, στους πόθους του, στις ανησυχίες του και να εκφράζει τη χαρά, τη λύπη του και τον καημό του, ποίηση-γιατρειά για κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή και πληγωμένο σώμα. Αλλά και στο ποίημα: «Οι λέξεις» δίνει το ίδιο περιεχόμενο σ’ αυτή την αποστολή, εξηγώντας πως, τις λέξεις:

«Οι ποιητές τις άγιες νύχτες
τις φωλιάζουν στοργικά
στα καταφύγια
σκουπίζοντας το αίμα των πληγών».

   Στο ποίημα που δανείζει τον τίτλο του σε ολόκληρη τη συλλογή γράφει:

«Ακράτητος ο ήλιος
στα πληγωμένα χέρια θα χορέψει
καίγοντας τα λευκά μαντήλια στον αέρα.
Θ’ ανθίσουνε των κοριτσιών τα ματωμένα χείλη
εφτάχρωμα φιλιά και φίλντισι».

   Η Μαρία Σκουρολιάκου επιζητεί συνεχώς τον ρυθμό και την αρμονία ή μάλλον -για να γίνω πιο σαφής- υπάρχει στον εσωτερικό της κόσμο απλόχερα η αίσθηση της αρμονίας, ώστε να καταθέτονται στο χαρτί με κάθε ευκαιρία γνήσιες ψυχικές δονήσεις, που δεν αποτελούν μικρά κύματα που υψώνονται και χάνονται με μιας. Δεν είναι η γόμα που ακολουθεί τα ποιητικά της βήματα, είναι το ανεξίτηλο μολύβι, αυτός άλλωστε είναι και ο προφανής της στόχος από την αρχή, με το να «βάφει» κόκκινα τα γράμματα των τίτλων των ποιημάτων της:

«Ένα κόκκινο «θέλω» χτυπάει τους τοίχους.
Ένα γκρίζο «πρέπει» φρουρεί.
Εμπιστεύομαι τη δύναμη του χρώματος».

(Από τις «Ψηφίδες»).

Κόκκινο βέβαια είναι και το αίμα που όταν χύνεται σκορπάει πόνο και δυστυχία σε αγαπημένα πρόσωπα και στους οικείους τους (ποίημα με τίτλο: «Σώμα και αίμα»):

«Εδώ τα πρόσωπα της απουσίας
που ξεκόλλησε ο καιρός απ’ το σπίτι της ύπαρξης
και στης μνήμης τον χορό επιστρέφουν,
για το χάδι που δεν προφτάσαμε,
τις συγγνώμες που κλείδωσαν οι τάφοι,
το ζεστό φιλί στο ηλιοκαμένο μάγουλο,
το κεφαλοδέσι της καρδιάς,
τις μέρες που ζύμωναν το ψωμί γλυκό
και της χιλιοδώρητης αγκαλιάς
άναβαν το καντήλι».

   Η ποίηση της Μαρίας Σκουρολιάκου δεν ονειροβατεί σε υπερκόσμιους παραδείσους, μα αδράχνοντας τις αποδείξεις μιας σκληρής πραγματικότητας, συρρικνωμένης από την οικονομική κρίση, αντιμάχεται στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις, το πρότυπο ενός ανθρώπου άνευρου και ανούσιου ομοιώματος μιας ευτυχισμένης άλλοτε εποχής, όπως αποτυπώνει στο ποίημα: «Λέξεις στο νερό»:

«Τόλμησε, να στοχαστείς με την καρδιά. Περπάτησε στις φτωχογειτονιές που έχουνε φώτα μάτια παιδικά κι οι δρόμοι ανηφορίζουνε τη στέρηση».

Και πιο πριν στο ποίημα: «Βίαιος άνεμος»:

«Βίαιος άνεμος τα όνειρα γκρεμίζει.
Τους μαγεμένους στήμονες εκτρέπει της ζωής.
Στης γης το προαιώνιο θέατρο
την κάθαρση ευλογούσαν οι αθώοι
καθώς η οδύνη στο θυσιαστήριο σπάραζε.
Σωπαίνουνε στην άκρη του καιρού οι ώρες,
Συλλέγοντας ενστάσεις που μειοψήφησαν και πάλι,
για τις σφαγές αγέννητων ψυχών».

   Και πιο κάτω στο ποίημα: «Φωτιά και στάχτη»:

«Για τις άσπλαχνες στατιστικές που κατασπαράσσουν το όνειρο, κωφεύοντας στην αδιέξοδη θλίψη των ναυαγισμένων».

   Η ποιήτρια όμως τελικά καταφέρνει να κεντρίσει σαν τη μέλισσα ξεχασμένα συναισθήματα και απλώνει παντού τις όμορφες στιγμές, με στίχους που δροσίζουν την τραγική ερημιά που επικρατεί τριγύρω (ποίημα: «Το τραγούδι»):

«Μήπως είδες το τραγούδι που άνοιγε τον ασκό του γέλιου
στο καράβι των μικρών σειρήνων
και ξεχύνονταν όλες οι φυλές του αγέρα
στροβιλίζοντας ελιές και νεράντζια
αγκαλιές και λασπωμένα πόδια κι άμμο χρυσή
που κλεψύδρα στην αγάπη μονάχα
καθώς ο ιδρώτας έχτιζε παράθυρα στον ουρανό;».

   Μια ερημιά τηλεοπτική που περιγράφεται με ακρίβεια στο ποίημα: «Δούρειος δρόμος»:

«Γυάλινη έρημος γεμάτη λόγια ανάδρομα, λευκαντικά χαμόγελα, γεύματα που μοιράζονται στα μάτια και συντροφιές χορευτικές. Βγαίνουνε μαριονέτες στα παράθυρα και είδωλα με πλαστικούς μαστούς ταΐζουν τις οθόνες».

Παρουσιάζονται λοιπόν αναλυτικά οι στρατηγικές που εφαρμόζει η εξουσία για να κρατά αποκοιμισμένο τον κόσμο που δυστυχεί από τις απανωτές αλλαγές που γίνονται στη ζωή του, με τη χειροτέρευση των όρων διαβίωσης του.
   Η ποιήτρια, ανασύροντας την «Πρώτη ύλη» από το παρελθόν, στο σπίτι με τα πέτρινα σκαλιά, με τις μικρές κάμαρες και την ξύλινη εξώπορτα, «ανακαλεί μαλάματα και φυλαχτά κι αγάπη που δεν ξέρει θάνατο».
   Θα κλείσω την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής: «Χρώμα Αύριο», με το εξής μήνυμα ελπίδας που δίνει η Μαρία Σκουρολιάκου στο ποίημα: «Θ’ αντέξει» (το οποίο αφιερώνει στο Φίλιππο Γράψα):

«Θ’ αντέξει.
Θ’ αντέξει αυτός που αγάπησε
του κόσμου τα σκοτάδια
για να τα κάμει φως».

   Αλλά και με την εξής φιλοσοφημένη ρήση από τις «Ψηφίδες»:

«Να ξοδεύεσαι ζώντας.
Να μην ζεις πεθαίνοντας.».


30/05/2015

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Αναγκαιότητα.


Οι άνθρωποι δεν είναι στεριές...


Πρόσκληση παρουσίασης της ποιητικής συλλογής: "Μια θάλασσα λόγια ανείπωτα" της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου.


"Άταφοι νεκροί" στο θέατρο Άττις​ - ​ 21 Νέοι Ποιητές διαβάζουν ποιήματά τους.


Το Σάββατο 30 Μαΐου, στις 19:00,
21
​Ν​
έοι
​Π​
οιητές διαβάζουνε ποιήματά τους
στο θέατρο Άττις
.

Ο μαραθώνιος ποίησης, είναι η εναρκτήρια εκδήλωση του νέου project του Θεόδωρου Τερζόπουλου και του Θεάτρου Άττις, με τίτλο «Άταφοι νεκροί», που θα αναπτυχθεί τους επόμενους μήνες στη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, με τη συμμετοχή πολύ σημαντικών δημιουργών απ’ όλες τις τέχνες.
Στο project συμμετέχουν το Θέατρο Άττις, το Wilma Theatre της Φιλαδέλφεια, το Columbia University της Νέας Υόρκης και άλλοι φορείς της Νέας Υόρκης.

Αυτή είναι η τρίτη φορά που ο Θεόδωρος Τερζόπουλος και το Θέατρο Άττις
παρουσιάζουν ποιητές της νεότερης γενιάς
​.
Συμμετέχουν οι ποιητές:
​ ​


Ζήσης Αϊναλής, Αντιγόνη Βουτσινά, Χρήστος Αρμάνδος Γκέζος,
Άννα Γρίβα, Νίκος Ερηνάκης, Νικόλας Ευαντινός,
Κατερίνα Ηλιοπούλου, Θωμάς Ιωάννου, Λένα Καλλέργη,
Αλέξιος Μάινας, Δημοσθένης Παπαμάρκος, Δημήτρης Πέτρου,
Σταμάτης Πολενάκης, Θοδωρής Ρακόπουλος, Γιάννης Σιδέρης,
Γιάννης Στίγκας, Κυριάκος Συφιλτζόγλου, Θωμάς Τσαλαπάτης,
Νίκη Χαλκιαδάκη, Δημήτρης Χιλλ, Θοδωρής Χιώτης.

​Την ποιητική συνάντηση επιμελείται ο Θωμάς Τσαλαπάτης. ​
Το Σάββατο 30 Μαΐου, στις 7μ.μ., στο Θέατρο Άττις
(Λεωνίδου 7, Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5226260).

Είσοδος δωρεάν.
​ ​

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ Δ΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ", ΜΕ ΘΕΜΑ: "ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ".


Τέσσερα ποιήματα του Παύλου Πολυχρονάκη.

Θα σε πληγώσει του ουρανού το κάλεσμα.


Αναρωτιέμαι...


Πονάω για το άδειο δωμάτιο.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ.

Αγαπητοί μου φίλοι, 

   θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου: η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με ενέταξε στους κόλπους της, με εισήγηση μάλιστα της υποψηφιότητας μου από τον φίλο και εξαίρετο λογοτέχνη Παύλο Ανδριά,τον οποίο ευχαριστώ πολύ. 
   Είναι υπέροχο το γεγονός πως γίνομαι μέλος μιάς ιστορικής και δραστήριας Ένωσης, που έχει στραφεί τώρα τελευταία στην ανανέωση τού έμψυχου δυναμικού της, με νέους ηλικιακά δημιουργούς τού γραπτού λόγου. Ήρθε ο καιρός να συνδυάσω την μεγάλη αγάπη μου και την αδιάλειπτη συμμετοχή μου στις δραστηριότητες της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, με την έγνοια μου για το παιδικό βιβλίο μέσω του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου, αλλά και το ενδιαφέρον μου για μια κοινή στέγη πνευματικών ανθρώπων ανά το Πανελλήνιο, που αρκετούς γνωρίζω προσωπικά και διαπιστώνω πως αποτελούν την ελπίδα για ανανέωση της λογοτεχνίας στη χώρα μας.

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Ένα όμορφο ερωτικό ποίημα από την Γιώτα Νάκου.


Είναι μια άνοιξη ψυχρή ετούτη εδώ η άνοιξη
την ώρα που ξέφευγε απ' τα χέρια του χειμώνα
σαν εραστής αποτρελάθηκε 
στην επικείμενή της έλλειψη, την δάγκωσε 
εκεί στην πλάτη χαμηλά με λύσσα...
του ξέφυγε, μα μέσα της μεγάλωνε 
της παγωνιάς του ο σπόρος,
του ξέφυγε, μα μέσα της τον κουβαλάει,
ανθοί πάνω στο σώμα της,
περικοκλάδες στα μαλλιά της 
κι οι ευωδιές της να σκορπίζονται παντού
βαθιά μέσα στο σώμα της
στον μυστικό της τόπο 
ν' ανασαλεύει ο σπόρος του και να κυοφορείται,
είναι μια άνοιξη ψυχρή ετούτη η άνοιξη,
ρόδα ανθίζουνε στα πόδια της...
μα η καρδιά της αφουγκράζεται 
τον ψίθυρο του εντός της 
μεγαλώνοντας... χειμώνα.

Γιώτα Νάκου

Οι Εκδόσεις Σοκόλη διοργανώνουν μια μεγάλη θεατρική βραδιά στις 28 Μαΐου στο Polis Art cafe.


Στις 28 Μαΐου στις 8 το βράδυ, στον αίθριο χώρο του Polis cafe στη Στοά του Βιβλίου, οι Εκδόσεις Σοκόλη διοργανώνουν την παρουσίαση των πρόσφατων θεατρικών έργων των Κωνσταντίνου και Αντώνη Κούφαλη («Συγχώρεσέ με»), της Νίνας Ράπη («Άγριες Νότες»), της Χρύσας Σπηλιώτη («Πόρτες» και «Η αληθινή σου ιστορία;» και του Τσιμάρα Τζανάτου («Δεσποινίς Δυστυχία»).
 
Θα προλογίσουν ο συγγραφέας Βασίλης Κατσικονούρης και η θεατρολόγος Ειρήνη Μουντράκη.
Για τα βιβλία θα μιλήσουν οι θεατρολόγοι Κωνσταντίνα Ζηροπούλου, Κατερίνα Θεοδωράτου, Γιώργος Σαμπατακάκης και η ιστορικός θεάτρου Σίσσυ Παπαθανασίου.
 
Συμμετέχουν, αλφαβητικά, οι ηθοποιοί: Ευγενία Αποστόλου, Σπύρος Βάρελης, Γεράσιμος Γεννατάς, Μύρια Δημητροπούλου, Μάνος Καρατζογιάννης, Χρύσα Καψούλη, Αθηνα Μαξίμου, Αργύρης Ξάφης, Θεοδώρα Παπαϊωάννου, Γιάννης Παπλωματάς, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αντώνης Τακτικός, Τσιμάρας Τζανάτος και Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη.

Στο τσέλο, η Ιρίνα Δημάκη.

Χορηγοί επικοινωνίας: Greek Play Project, Polis Art cafe

Τα Λογοτεχνικά Βραδινά της Τετάρτης από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.

Λογοτεχνικά Bραδινά  Τετάρτης

Την Τετάρτη 20 Μαΐου  στις 6:30 μ.μ. 
συνεχίζονται τα Λογοτεχνικά Βραδινά Τετάρτης στη στέγη μας,
Τσιμισκή 128, 2ος όροφος.
Αυτό το απόγευμα στο «σπίτι του λογοτέχνη»
στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης
ο Κώστας Μπούζας παρουσιάζει το  λογοτεχνικό του έργο
και  στο δεύτερο μέρος,
άλλα μέλη που ήρθαν σε συνεννόηση με τον βασικό εισηγητή
θα απαγγείλουν αποσπάσματα από
το  λογοτεχνικό ή ποιητικό τους έργο.

Για συμμετοχή σας σε επόμενες Τετάρτες,
επικοινωνήστε με την κ. Φαχαντίδου.Τηλ ΕΛΒΕ: 2310 222288 Δευτέρα-Τρίτη 11.00-13.00, Τετάρτη 10.00-12.00, Πέμπτη18.00-20.00 και κιν. 6944311015.