Δύο ποιήματα από τον Γ. ΜΠ. με το ψευδώνυμο: "Ερωδιός"

Υπομονή

Ξύπνησα!!!

από το μουρμουρητό της βροχής

που έπεφτε στο τζάμι του παραθύρου μου.

Σιγά-σιγά δυνάμωνε

κι έγινε ουρλιαχτό.

Προσπαθούσε να με πείσει

ν’ ανοίξω το παράθυρο.

Μάταια όμως!

Έτσι βαρέθηκε και σταμάτησε

δείχνοντας την αδυναμία της

στην ατέλειωτη υπομονή μου.

Ελλάδα

Πάντα ήσουν ήρεμη δύναμη

που δε φοβήθηκε ποτέ και τίποτα.

Τι κι αν είχες γύρω σου θύελλες, ανέμους

να χτυπούν μαχαιριές πισώπλατα;

Εσύ εκεί, ψηλά περήφανη κυματίζεις

μαγεύοντας με τα κάλλη σου·

ήρωας, λεβεντιά δικές σου λέξεις είναι

σε λεξικό που εσύ χαρίζεις.

Οικία Θεών άλλωστε ήσουν,

Θεοί σε γεύονται και σε προσέχουν.

Μήλο της έριδος που βάρβαροι

προσπάθησαν να έχουν.

Αθάνατη στα βάθη των αιώνων,

Αχίλλειος πτέρνα μες στα σωθικά σου

μια λέξη μόνον:

Προδοσία!!!

Εφιάλτης που εμφανίζεται σε όνειρα.

Ηλιαχτίδες που φυλούν τα ιερά σου χώματα.

Κοφτερά βράχια σαν αγρίμια

κουρελιάζουν μια ψυχή.

Τ ’ ΙΜΙΑ χέρια να σηκώνουν

λευκό σταυρό που αιμορραγεί.

Γαλανόλευκο το χρώμα του πανιού σου.

Ατσαλένια δύναμη η κόψη του σπαθιού σου.

Μικρή κουκίδα στην υδρόγειο τη σφαίρα.

Φως που προσφέρεις απλόχερα σαν μέρα.

Γ. ΜΠ. (Ερωδιός)