Δύο ποιήματα από τον Νίκο Τσαλή

ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ

Στις  εικόνες μέσα,

Ανάμεσα, σε ευωδιαστά ενδύματα οι ανάσες.

Βιαστικές κυρίες, κρυμμένες  οι ώρες.

Στεγνές, απολιθωμένες κάποτε λέξεις, τα πρόσωπα.

Μιας  γης  ίδιας, γνωστής  που κανείς δεν ονομάτισε αλλιώς,

  αλλά  όρισε                            

Μεταξύ σελήνης και ήλιου.

Η σκέψη πάντοτε ζητιάνα. Ο  άνεμος μας προλαβαίνει.

Ένας  πέλεκυς, διορθώνει τις τυχόν ατέλειες των σωμάτων

Ένα χέρι  υδάτινο, ράθυμης βροχής, χάνεται στη διαφάνεια των

Ίσκιων.

Και εμείς πάντοτε μέσα.

Σε στέγες σπιτιών, άχρωμες, άψυχες, ψυχρές.

Ανάμεσα σε επάλληλα συναισθήματα που μόνο,

Οι εικόνες  μπορούν να κρύψουν καλά.

ΠΕΡΠΑΤΗΣΙΕΣ

Αμνημόνευτες οι περπατησιές μας
Στην πολλαπλότητα μέσα των τοπίων
Ντυμένες από ακαθόριστης διάρκειας μορφή
περνούν
Σταθμούς απρόσιτους
Τόπους και χρόνους
Αόρατες σκάλες
Ελεύθερες από προθέσεις
Φυλακισμένες κάποτε σε ρόλους
Αβίαστα και φεύγουν
Σαν ταινία μικρού μήκους
Αποπερατώνοντας βήμα-βήμα το πέρασμα στο αιώνιο
Αντίδωρο στο άπειρο

Τσαλής Νίκος

Διαβατά Θεσσαλονίκης