ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ  ΤΟΥ ΑΛΦΑ

Απόρριψη.

Χθες βράδυ την κέντησαν στο κορμί μου.

Απομόνωση.

Σφράγισα τον πυρήνα της ψυχής.

Απαγόρευση.

Τα όνειρα είναι παράνομα!

Απελπισία.

Έχει γίνει πια το alter ego μου.

Απουσία.

Έχω ήδη βάλει στον εαυτό μου.

Ανάμνηση.

Μία μαύρη τρύπα στη φαντασία.

Αγανάκτηση.

Βγήκα επιτέλους απ’ το λήθαργο.

Αποχώρηση.

Δραπέτευσα  απ’ το παρελθόν.

Απαγκίστρωση.

Από τον παλιό, αδύναμο εαυτό μου.

Αναζήτηση.

Ψάχνω για τη χαμένη «Ιθάκη».

Απάντηση.

Σ’ ατέλειωτα ερωτηματικά.

Αποτοξίνωση.

Απ’ όσα ματώνουν το νου.

Ανάταση.

Όχι του χεριού, αλλά του μυαλού.

Ανάσταση.

Αναρωτιέμαι αν θα ’ρθει...

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

 

 

Σήμερα είμαι έτοιμη.

Αναγεννιέμαι στο ξεδίπλωμα της Αγάπης.

Ανοίγω  χωρίς  αναβολή

τα  παραθυρόφυλλα της καρδιάς

και συντονίζομαι αθόρυβα

στην τέχνη της Αγάπης.

Μια  άδολη  τέχνη.

Μια  ματιά ερωτεύσιμη

γεμάτη  πόθο.

Έφοδος αναζωογονητικού αέρα.

Σ’ αναζητώ σ’ έναν αέρινο  χορό,

σ’ έναν καταιγισμό  από  νότες.

Μια μπόρα καλοκαιρινή η Αγάπη.

Μια πρόβα ζωής 

σ’ ένα  καινούριο  σκηνικό.

Καταργώ το χρόνο και το χώρο.

Απογειώνομαι χωρίς χάρτες και πυξίδα!

ΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ