Τρία ποιήματα από την Εύη Γκάλαβου

Άγριος κύκλος

 

 

Παρουσίες ξένες ζωντάνεψαν 

μέσα στον κύκλο που λανθασμένα ζούσα.

Κουράστηκα να πατώ ίχνη που μοιάζουν δικά μου

καθώς περπατώ έξω απ’ τον κύκλο 

με τους αδίστακτους λύκους μέσα 

να νιαουρίζουν με τα λευκά τους δόντια.

Αρνούμαι να πιάσω το σχοινί που κρέμεται· 

χέρι λύτρωσης από το άγνωστο μέλλον.

Θα σταματήσω στο παρόν 

να ανασάνω όσες στιγμές προλαβαίνω 

πριν αρχίσω αποτυπώματα να ψάχνω

πάλι έξω από τον κύκλο.

Αλήθειες

Μέσα μου ήμουν σχεδόν σίγουρη για την απόφαση μου

να ρημάξω το δέντρο με τους αιώνια άγουρους καρπούς του.

Ξεκίνησα έτσι ένα ταξίδι ευτυχίας, ήμουν σχεδόν βέβαιη

πως στο τέλος θα κατέληγε σε μια σχεδία δυστυχίας.

Και κατέληξα να ψάχνω για καρπούς, κρυμμένους

που θα κατάφερνα να τους μπολιάσω γεύση και ομορφιά

γνώριμη μόνο σε μένα και στους μυημένους…

Ελαύνω

Ιχνηλατώ συναισθήματά σου που ξεράθηκαν 

σε μια ρίζα ελιάς.

Δροσίζω τα δάκρυα σου που κυλούσαν

στο άγονο κορμί.

Σκορπίζω φυλλωσιές σαν λιωμένες αναμνήσεις.

Δε σταματώ, λάμνω με μόνο 

ίχνος τη διαίσθηση μου.

Εύη Γκάλαβου

Κοζάνη