"Ο έρωτας" από την Εύη Γκάλαβου

Ο έρωτας

Τα ακροδάχτυλα ματώνουν

από την αιχμηρή ηδονή.

Δεν μιλάνε οι λέξεις,

άκρατη φλυαρία

οι άκρες των ματιών

οι κυματιστές πτυχώσεις στο κορμί

οι συσπάσεις στο πρόσωπο

οι βαριές ανάσες.

Ξύπνημα

της θύμησης απ’ τον αιώνιο λήθαργο,

ανάσταση της ψυχής.

Παράδοξος και αθόρυβος

ο έρωτας,

ξαποσταίνει και αναμασά

τις άηχες κουβέντες μας.

Τη νύχτα που κοιμούνται

τ’ αστέρια μ’ ερωμένη τη σελήνη,

πασχίζουμε για τη λύτρωση

για την αγάπη

για τη λατρεία,

γεμάτοι ορμή, αγωνία, λόγια φλογερά,

μια εσωτερική θύελλα στο στήθος.

Τα βράδια ντύνομαι

το φλογερό κόκκινο

με σπίθες στο βλέμμα.

Τα βράδια ντύνεσαι

το άκρατο μαύρο

με ολάκερη δροσιά.

Στη σφιχτή αγκαλιά,

αιώνιε εραστή

εναπόθεσε τον έρωτα.

Εύη Γκάλαβου

Κοζάνη