Τέσσερα ποιήματα από την ποιητική συλλογή: «Αχίλλειος πτέρνα» της Άννας Ζαράρη (Β΄ Βραβείο ποιητικής συλλογής από το λογοτεχνικό περιοδικό "ΚΕΛΑΙΝΩ" το έτος 2012).

Σημεία  των  καιρών

Δάκρυα, προσευχές.

Μαριονέτες  χωρίς  καμιά  βούληση.

Ορμητικό  ποτάμι  παρασύρει  τα  πάντα.

Οι  κορυφές  των  βουνών  απάτητες

γλεντοκοπούν  στη  θέα  της  ερήμωσης

και  τ’ αγάλματα  αποτραβιούνται  στη  σκιά.

Ιερό  προσκύνημα

Σκοροφαγωμένα  χιτώνια.

Ξασπρισμένα  κόκαλα

διάσπαρτα  στων  βουνών  τις  κορφές.

Θυσίες !

Η  ελευθερία  πλάστηκε  με  αίμα  και  τόλμη.

Αθέατη

δονεί  χαρμόσυνα  τις  καρδιές.

Ντύνεται  με  τα  φωτεινότερα  χρώματα.

Ξαγρυπνά  στο  πλευρό  των   αγωνιστών.

Στραμμένη  προς  την  ανατολή

προσμένει  να  φανεί  η  αυγή.

Η  αυγή  που  ονειρεύτηκε.

Αχ ! πατρίδα  μου

Με  την  αθωότητα  στα  μάτια.

Με  τη  χαρά  ενός  μικρού  παιδιού.

Αναβάτης  στη  ράχη  του  Πήγασου.

Υφάδι  μύθων.

Βυζαίνεις την αθανασία.

Κυκλαδίτικο  ειδώλιο.

Περίτεχνος  αμφορέας.

Συνοικιακό  όνειρο.

Δούλα  αιχμάλωτη και  κυρά.

Αχ! πατρίδα  μου

αναπόσπαστο  μέλος  μου.

Ελάσσονες  και   μείζονες  χτύποι  της  καρδιάς  μου.

Νότες  αισθαντικές.

Στίχοι  δεκαπεντασύλλαβοι.

Θάλασσα  και  ουρανός.

Πόνος  και  ελπίδα.

Αχ! πατρίδα  μου

χαιρετώ  σε. 

Κάπου  ξεχάστηκε  ο  ήλιος

Έρημες  αετοφωλιές.

Άδικα  περιμένεις.

Δε  θα  φανούν  οι  αετοί!

Έφυγαν  για  άλλους  τόπους.

Η  περηφάνια  τους  δεν  άντεξε…

χώρα  βασανισμένη.

Χώρα  μαρτυρική.

Κάπου  ξεχάστηκε  ο  ήλιος.

Το  χρώμα  λούφαξε  στην  κρύπτη  του.

Νύχτες  αφέγγαρες

νύχτες  χωρίς  αστέρια.

Παντού  σημάδια  διαφθοράς.

Τυφλοί, παραλυμένοι.

Δίπλα  μας  τ’ όνειρο  περνά

ποιος  θα  το  αδράξει;

Στοιχήματα, προγνωστικά.

Προφήτες  ξορκισμένοι.

Ανάθεμα  στα  τάλαντα!

Ανάθεμα  στη  φύση του  ανθρώπου!

Τα  πάντα  εμπορεύεται

θρήσκευμα, καταγωγή  και  ιστορία.

Σπάζοντας  το  φράγμα  του  ήχου.

Σμίγοντας  το  νερό  με  τη  φωτιά.

Πειράματα  στου  κασιδιάρη  το  κεφάλι.

Κάπου  ξεχάστηκε  ο  ήλιος.