«ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑ» από την Άννα Ιωαννίδου

Στον ορίζοντα βίαιες ανατροπές.

Γίναμε τα πειραματόζωα των «οίκων αξιολόγησης».

Αναλώσιμα υλικά σ’ έναν ακήρυχτο πόλεμο.

Άλλοι ελέγχουν την ανάσα μας,

ληστεύουν το μέλλον.

Ο κύκλος της ζωής σ’ απορύθμιση.

Κι εμείς πρόσωπα βουβά, ανέκφραστα,

κέρινα ομοιώματα.

Μαχαιρωμένες οι αισθήσεις

κι οι επαναστάσεις στριμωγμένες σε δελτία ειδήσεων.

Στον ορίζοντα οσμή απελπισίας.

Γίναμε θλιβερά ποσοστά στις στατιστικές του παραλόγου.

Παράπλευρες απώλειες μέτρων θανατηφόρων.

Μια θηλιά στο λαιμό,

οι νόμοι της αγοράς.

Κι η ανεργία να καλπάζει,

μια ύαινα που διψά για σάρκα.

Το αίμα μας

σπονδή στο βωμό μιας σκηνοθετημένης κρίσης.

Στον ορίζοντα περιπλανώμενος θάνατος.

Τώρα γίναμε σκιές σωμάτων.

Λαβωμένοι απ’ τους μισθούς της πείνας,

αποχαιρετούμε τ’ όραμα.

Καταδικασμένοι σε ισόβια απόγνωση,

τραβούμε κόκκινη γραμμή στην ελπίδα.
Η ζωή μας σ’ οξύμωρους κύκλους.

Χωρίς ορίζοντα…