Εξήντα τρία λουλούδια με στάλες πρωινές.

Είκοσι δύο χρόνια πέρασαν από το τραγικό αεροπορικό ατύχημα, όπου εξήντα τρεις ζωές στο άνθος της ηλικίας τους χάθηκαν άδικα στις 5 Φεβρουαρίου του 1991, όταν αεροπλάνο C-130 συντρίφθηκε στο όρος  Όθρη. Οφείλουμε να τους θυμόμαστε με συγκίνηση πάντοτε!

Ο ακροβάτης του ουρανού, ο ισορροπιστής της νύχτας

του φόβου ο μόνιμος εχθρός, της ελευθερίας ο φίλος.

Εξήντα τρία λουλούδια ακούμπησε με στάλες πρωινές

στα ροδοπέταλα που σπαρταρούσαν στ’ άγγιγμα του ήλιου.

Έσκυψε και υποκλίθηκε στα σφραγισμένα βλέφαρα,

στις πληγωμένες φτερούγες των χελιδονιών.

Γονάτισε και έκλαψε για της ζωής τα εφήμερα παιχνίδια

κι όταν τους κοίταξε βαθιά, θυμήθηκε τη μάνα τους·

ο θρήνος της σαν τον άνεμο τον πολιορκούσε χρόνια.

Η μνήμη έφερε ξανά τη δυνατή φωνή του:

«Εδώ είναι ο τόπος μου, εδώ είναι η γη μου».

Μα εσύ δεν ρίζωνες ποτέ, του ουρανού παιδί,

ερωτευμένος με τις νύμφες του γαλάζιου,

της άνοιξης ανθός χανόσουνα στο απόγειο της δόξας σου

κι έπεφτες, έπεφτες στη γη για να φιλήσεις τις θαυμαστές ακρογιαλιές της.

Ύστερα όμως ανέβαινες στα σύννεφα ψηλά

να νιώσεις παντοκράτορας, κυρίαρχος της αιώνιας φυγής σου!

Λίγο θα ήταν ένα δάκρυ να δροσίσει την απόκρημνη πλαγιά της Όθρυς

όπου έπεσαν οι νέοι, αν και αρνήθηκαν πολλές φορές το θάνατο

για τ’ άπειρο γαλάζιο της Ελλάδας!

Ο νους τους ήταν καθαρός, το πνεύμα τους ανθηρό

και η ψυχή τους από χρυσό ατόφιο.

Εξήντα τρεις φωτιές π’ άναψαν οι ζωές τους ξαφνικά,

εξήντα τρία λουλούδια με στάλες πρωινές

ακούμπησε πάνω τους ο ακροβάτης του ουρανού,

του φόβου ο μόνιμος εχθρός, της ελευθερίας ο φίλος.

Λάσκαρης Π. Ζαράρης