Κριτική αποτίμηση από τον Γιώργο Πολ. Παπαδάκη για το βιβλίο του Λάσκαρη Ζαράρη «Η θάλασσα που μας ενώνει» (Δημοσιεύτηκε στη σελ. 256 του τεύχους 210 του λογοτεχνικού περιοδικού «Πνευματική Ζωή», Μάης – Ιούνης 2013).

Ο Λάσκαρης Ζαράρης του Παναγιώτη γεννήθηκε στο Βόλο το 1969 και κατοικεί μόνιμα στη Νέα Αγχίαλο Βόλου. Τα πρώτα βήματά του στην περιπέτεια της γραφής ξεκίνησαν με την ποίηση. Έχει γράψει πάνω από 300 ποιήματα και από το  2008 επιδίδεται ταυτόχρονα και στη συγγραφή διηγημάτων. Επίσης, το 2010 ολοκλήρωσε δύο μικρά παιδικά μυθιστορήματα. Έχει βραβευτεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Το νέο του βιβλίο «Η θάλασσα που μας ενώνει» είναι μία συλλογή διηγημάτων με ηθογραφικό, λαογραφικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Οι ήρωες του βιβλίου αντανακλούν σε μας το πείσμα και τη θέλησή τους και μέσω της τελικής επιτυχίας τους διδάσκουν την αρετή της υπομονής.

Όλα τα αφηγήματα ακολουθούν την κλασική αφηγηματική γραμμή, ενώ η γλώσσα του συγγραφέα που άλλοτε γράφει σε πρώτο και άλλοτε σε τρίτο ενικό είναι στρωτή κι ευχάριστη στην ανάγνωση.

«…Το παιδί κοιτούσε κατάματα στον ήλιο. Σα να μη συμπαθούσε και πολύ το αεράκι που του ανακάτευε τα μαλλιά και κάπως έσμιγε τα φρύδια. Έβρεχε τα πόδια του στα γαλανά νερά, έπλεε στην αθώα παιδική ευτυχία. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο καθαρή μετά τη χθεσινή νεροποντή, τα βουνά της Εύβοιας απέναντι ξεχώριζαν. Αμόλυντος και ο χώρος της ψυχής που δεν είχε αντικρίσει πίκρα ακόμα. Το βλέμμα του πάλευε μες στη διαύγεια των κορυφογραμμών σα να ήθελε να παρομοιάσει κάτι απ’ το δικό του κόσμο…».