ΑΚΕΦΑΛΗ ΣΩΜΑΤΗ από τη Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη

(Στίχοι Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη, αφιέρωμα στη Νίκη της Σαμοθράκης) 

Σου χάρισαν ένα ζευγάρι φτερά για να πετάς ελεύθερη.
Ανάλαφρη κι αέρινη! Να κρίνεις τους μεγάλους αγώνες!…
Να στεφανώνεις με δάφνινα στεφάνια  τους νικητές.
Χαρούμενη να σαλπίζεις  εμβατήρια θριάμβου!
Ελαφροπατώντας κατέβηκες από τους ουρανούς
κουβαλώντας μαζί σου την Ενότητα του  Κράτους
και της Ελευθερίας το Ζήλο.
Την Βία την άφησες πίσω…
Στερνοπαίδι της Στυγός και του Πάλλαντα!
Τον μεγάλο πλαστουργό τον κράτησες άφαντο,
μυστικό επτασφράγιστο στης ιστορίας τις χρυσές σελίδες….
Αφότου δόξασες τους Αθανάτους ήρωες στα  πεδία των μαχών
και στης ζωής τον στίβο,
φυγαδεύτηκες….
Ακέφαλη σωματή˙
για να μην δουν τη θλίψη του προσώπου σου οι ηττημένοι…
Κουρασμένη από αιώνιες αιματοχυσίες…
Απ’ αδιάλλακτη αδιαφορία…
Τα χέρια σου έμειναν ορφανά˙ δίχως ελιάς κλωνάρια και σάλπιγγες.
Με σπασμένες φτερούγες…
αποκομμένη από την πλώρη του στοχασμού,
ταξίδεψες, μακριά απ’ την γενέτειρά σου˙
ζητωκραυγάζοντας οι ιστοριοκάπηλοι  πως: Η Νίκη δεν πρέπει να στέκει σε ένα τόπο…
Μα Εσύ,
σύμμαχος του Μεγάλου και Δικαίου Θεού,
ηνίοχος της Δόξας…
ακολουθείς  την  βούληση της Συνείδησης…
Ακέφαλη σωματή …!
Αδυνατείς να  αντικρίζεις τα βλέμματα  θαυμασμού στην μεγάλη,
φωταυγής σάλα του Λούβρου….
Τα χέρια σου σπασμένα…δεν απευθύνουν κανέναν χαιρετισμό…
Βουβό το κλάμα σου…προσμένει
να ακουστεί στα παλάτια του Μεγάλου Θεού…
Να σ’ ανεβάσει στους ουρανούς …κι από ’κει,
να κατέβεις ξανά λαμπροφορούσα στον τόπο όπου γεννήθηκες!
Να εξαλείψεις τους σωσίες και τα ομοιώματα…
Να σταθείς με ανοιχτές φτερούγες στη Σαμοθράκη˙
αγέρωχη, τυλιγμένη  της Δόξας τον χιτώνα!
Να ακούσεις, ακέραιη αυτή τη φορά,
τα  επιφωνήματα του επαναπατρισμού σου!!!


Υ.Γ: Οι στίχοι γράφτηκαν Σάββατο, 21 Ιουλίου 2012 κι απέσπασαν το Α΄Βραβείο στο Διαγωνισμό  ποίησης
της Εταιρίας Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού του δήμου Κερατσινίου, το έτος 2013.