Δύο ποιήματα από την Άννα Ιωαννίδου

IN THE SHADOW OF SADNESS

And then the sadness arrived uninvited.
I have learned to live in its shadow.
It 's here.
Every second, every minute, every hour.
We eat dinner together.
The appetizer is wrapped in darkness.
The main course is filled with generous portions of depression.
The dessert has a frightening aroma.
I have almost become addicted.
My smile is frozen on my face.


And then the sadness haunted my dreams.
It ' s my new roommate.
Its presence is strong in every room.
It 's here.
It emerges from the corner, smiles ironically and
whispers in my ear:
“Your worst nightmare has become reality”.


Now i wear the sadness
like my second skin.
It has captured my soul.
Our shadows dance together.
At the end of the day
the sadness promises:
“We will be together till the death do us part”.



ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

Χάθηκες πάλι σε βιβλία με συνταγές.
Μάταια ψάχνεις για περίπλοκους συνδυασμούς
με πανάκριβα υλικά.

Απλή η συνταγή της συμπαράστασης.
Εύκολη η εκτέλεση
μ’ επιτυχία εγγυημένη.
Ενδείκνυται ακόμη και για «αρχάριους».

Πρώτα ανακατεύεις τρεις γερές δόσεις ακατέργαστης αγάπης
μ’ ένα κιλό στοργή
και τρία φλιτζάνια γενναιοδωρία.
Τα χτυπάς καλά ,
προσθέτεις απόσταγμα κατανόησης ,
τρεις μεζούρες αλληλεγγύη
κι όση καλοσύνη σηκώσει.
Το μυστικό της συνταγής είναι
να συνεχίσεις μ’ άφθονες σταγόνες
αισιοδοξίας κι ενθουσιασμού.

Κι η ζύμη έτοιμη να ψηθεί
στη φλόγα της καρδιάς.
Απόλαυσε τώρα
μια αληθινή πρωτόγνωρη γεύση
με γνήσιο άρωμα ανθρωπιάς.