Σε γεύτηκα σαν ηδονή στα χείλη
σαν αίσθηση στο σώμα που κατέλυε το χρόνο,
κλονισμένο το φως στο σκοτάδι σπαρταρούσε.
Μια συγκρατημένη φωνή πύκνωνε στο στήθος·
παλίρροια συναισθημάτων.
Της αγάπης καρπός ο χωρισμός
δηλητήριο να ποτίζει το βλέμμα
διαλυτικό των όμορφων εικόνων,
ξεθωριασμένες εκφράσεις στα πρόσωπα.
Να νιώθεις πως τυφλώθηκες ξαφνικά
κι οι νύχτες πια δεν προασπίζονται το «είναι» σου,
τα φεγγάρια έδεσαν στην προβλήτα του ουρανού
ακυρώνοντας των πόθων τα ταξίδια.
24/11/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου