Η ποίηση έχει την ικανότητα να υπερβαίνει τα πάντα, να αποστασιοποιείται, αλλά αποτελεί και ένα σπουδαίο όπλο εναντίον κάθε κακού που συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο και ευρύτερα εναντίον κάθε κακού που ταλαιπωρεί ολόκληρες κοινωνίες. Τα αποτελέσματα όμως δεν μπορούν να φανούν άμεσα, αν και οι σημαντικότερες αλλαγές γίνονται στη συνείδηση του ανθρώπου, απαιτούν αρκετό χρόνο για να κατασταλάξουν, να σχηματίσουν μορφή στη σκέψη. Άλλωστε τους ποιητές ποιος τους ακούει σήμερα; Κλεισμένοι στο ποιητικό τους σύμπαν περιδινίζουν τους στίχους τους. Αυτή η άποψη έχει επικρατήσει γενικά σε μια ανθρωπότητα καθοδηγούμενη από υλιστικές θεωρίες και την «κοινή» λογική του πλήθους, της μάζας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου