ΓΥΝΑΙΚΑ!
Γυναίκα! μάνα της ζωής στα μήκη και στα πλάτη,
είσαι του κόσμου η ομορφιά! «της ζήσης το αλάτι…».
Γυναίκα! πλάσμα ιερό που σ’ έχουν αδικήσει
από της Εύας τον καιρό, αντί «θεοποιήσει».
Γυναίκα! «πράγμα» σ’ έλεγαν και σε λιθοβολούσαν
αντί, «αγία» να σε λέν’ και να σε προσκυνούσαν.
Γυναίκα φιλειρηνική! είσαι, όλο καλοσύνη,
πονετική – νοικοκυρά με ήθος και σωφροσύνη.
Γυναίκα! άνθος της Εδέμ, τα πάντα ομορφαίνεις,
σύζυγος – μάνα κι αδελφή, σ’ όλα μας ξετρελαίνεις.
Γυναίκα! χάρμα οφθαλμών! του πόθου ξυπνητήρι
και της στοργής και της χαράς όμορφο πανηγύρι!
Γυναίκα! «Δώρο του Θεού!» ότι κι αν λέν’ οι Γάλλοι,
τίποτα δεν συγκρίνεται με τη γλυκιά σου αγκάλη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου