ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ.

ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ

Του Μπιρμπίλη το φαράσι,

του Μικέλη το σφυρί,

μια στη φέξη, μια στη χάση

στο τραπέζι το τυρί.

Σουβατζής ο Μαστραχάλιας

παλιατζής ο Ντιγριντής,

ο στηθόδεσμος της Βάλιας

αργολάβος και καντής.

Σπιρτοκούτια τα σπιτάκια,

που και που ένα γιασεμί

δέκα σε δυο καμαράκια

μετρημένο το ψωμί…

Μεροδούλι – μεροφάι

η ζωή μας προσπερνά

και μας σέρνε και μας πάει

σε πολύ κακά στερνά.

ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ….

Είπε ο γέρος στη μικρούλα των ετών δέκα επτά:

Ότι έχω και δεν έχω θα στα δώσω και γραφτά

μόλις θα στεφανωθούμε, με ενσφράγιστη διαθήκη

που θα τη φυλάς μωρό μου στην πιο μυστική σου θήκη.

Κι επαντρεύτηκε η χαζούλα τον μαφιόζο μπαμπαλή

που για την καλή της τύχη, δεν της έζησε πολύ.

Έζησε για την ακρίβεια μέρες είκοσι εφτά

και άνοιξε την διαθήκη, όπου διάβασε αυτά:

Σου ‘ταξα πως θα σου γράψω ότι έχω και δεν έχω

μα σου γράφω ότι δεν έχω γιατί πράμα* δεν κατέχω**:

Χίλιες λίρες, πέντε σπίτια, κι Ευρώ δώδεκα χιλιάδες

και «μουρμού» στην Εφορία, γιατί θα σε βρουν μπελάδες…

* Τίποτα

** Δεν έχω στην κατοχή μου

ΓΥΝΑΙΚΟΚΡΑΤΙΑ

Έξι Υπουργίνες έχομε μα έπρεπε τριάντα

κι ας ήταν, ο Πρωθυπουργός, να ‘ναι γυναίκα πάντα.

Γιατ’ όπου επικράτησε η γυναικοκρατία

από τους άντρες πάντοτε επήρε τα πρωτεία.

Στην Κρήτη επί Μίνωα, στην Αίγυπτο, στη Ρώμη

Αργεντινή και Πακιστάν, Ινδίες και ακόμη

η του Σαββά βασίλισσα μα και η Θεοδώρα

και η Αγκέλα η σκληρή η Γερμανίδα τώρα

κι η Μάγιερ (μάνα του Ισραήλ) και η «σιδηρά κυρία»

η Θάτσερ η περίφημη! γράψανε ιστορία.

Γιατί σαν κυβερνήσανε λαμπρά τα καταφέραν

κι ευδαιμονία στους λαούς που κυβερνούσαν φέραν.