Όροι αιώνιας σιωπής.

Λέξεις χαμένες

μ' ένα περιτύλιγμα ίσως σκληρό,

δύσκολα να καταφέρουν

να φτάσουν στο δώρο:

το γλυκό της ζωής.

Αισθήματα μπαίνουν σαν κορδέλες

για να ομορφαίνουν κάποιες περιστάσεις,

περαστικοί ληστές μιας ύπαρξης γεμάτης,

αδειάζουν λίγο λίγο το νερό απ' την πηγή.

Κι αν χρόνια μέθυσα με το άρωμα της γνώσης

κοιτάξτε πώς πληγώθηκα με τ' όνειρο μιας πτώσης,

κοιτάξτε πως λαχτάρισα τα έρημα τα σπίτια

που τα έπιπλα μοιράζουν ελπίδες

με όρους αιώνιας σιωπής.

24/08/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης