Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Πέντε ποιήματα από τη σατιρική πένα του Παύλου Πολυχρονάκη.



ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ

Κάθε γυναίκα προσπαθεί μέρα με την ημέρα
τ’ άντρα της του ανυπόταχτου να πάρει τον αέρα.
Κι αν καταφέρει τελικά να του επικρατήσει,
στα χείλη του του δύστυχου, το ψάρι θα του ψήσει…



ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΣΟΥ! ΕΡΩΤΑ…

Γλυκό τραγούδι κάνεις τον πόνο
και το καλύβι, αγάπης θρόνο.
Ήμερα γίνονται με σε τ’ αγρίμια
και ομορφίζεις κάθε ασχήμια.
Τον Ερωτόκριτο τον γιγαντώνεις,
τον Κουασιμόδο αναστατώνεις,
το γεροχούφταλο τον κάνεις νέο
και τον ριψάσπιδα πολύ γενναίο.



ΒΛΑΚΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ

Βάλανε υποψήφιο τον Μούσκαρο τον Βλάση,
που δυο γαϊδάρων άχυρα δεν ξέρει να μοιράσει
γιατί θα φάει τα μισά, τ’ άλλα μισά θα χύσει
και τους γαϊδάρους νηστικούς, το βόδι… θα αφήσει…



ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ

Αν κερατωθεί η γυναίκα, στην ψυχή την συνταράζει
αν κερατωθεί ο άντρας, για το μέτωπο τον νοιάζει…
Κι αν ο κόσμος δεν το μάθει, λέν’, η γλύκα του κέρατου
πιο πολύ σφιχτά τον δένει με την άπιστη κυρά του! 



ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Με εννιά σε φέραν σπασμένα μέλη
ένα βραδάκι στην κλινική μου
κι είπα σαν σ’ είδα, ο Θεός αν θέλει
καλά θα γίνεις μα και δική μου.

Γιατ’ ήσουν κούκλα και εικοσάρα
κι όπως με βλέπαν τα μπλε σου μάτια
ένιωσα αγάπη, ρίγος, λαχτάρα
και την καρδιά μου χίλια κομμάτια.

Της επιστήμης τα πλούσια φώτα
και του Θεού μας η ευλογία
σ’ έκαναν φως μου! ως ήσουν πρώτα
κι οι δυο μας βρήκαμε την ευτυχία.


Παύλος Πολυχρονάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου