"Για έναν Οκτώβρη ξεχασμένο".

Για έναν Οκτώβρη ξεχασμένο

μέθυσε το κύμα,

στην αγκαλιά του φωτός

ένα ακόμη χάδι του ουρανού

κι η θάλασσα γελούσε

που παίδευε το ξερό φύλλο,

μα το ταξίδευε, δεν βούλιαζε εκείνο,

ξερό φύλλο,

καράβι των ονείρων και των προσδοκιών,

φιλία των ανέμων,

ψυχή πυξίδα

να μη χαθεί ο δρόμος,

βουβή συνομωσία

της αντοχής και της υπομονής,

ένα φύλλο ξερό

θα είχε γίνει θρύψαλα στο κύμα

αν δεν το προστάτευε

το άνθος της αγάπης κι ο καημός,

φύλλο ξερό

από ποιο δέντρο έπεσες

να σε πατήσει ο άνθρωπος

που τυχαία πέρασε;

φύλλο ξερό

η ανάσα σου σε γέλασε

πήρε την πτώση σου

για κίνηση ζωτική,

για αλλαγή σημαντική,

απάντηση στη μοναξιά,

ίσως ερώτημα

του τι σημαίνει άνθρωπος.

01/10/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης