Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

"Για έναν Οκτώβρη ξεχασμένο".




Για έναν Οκτώβρη ξεχασμένο
μέθυσε το κύμα,
στην αγκαλιά του φωτός
ένα ακόμη χάδι του ουρανού
κι η θάλασσα γελούσε
που παίδευε το ξερό φύλλο,
μα το ταξίδευε, δεν βούλιαζε εκείνο,
ξερό φύλλο,
καράβι των ονείρων και των προσδοκιών,
φιλία των ανέμων,
ψυχή πυξίδα
να μη χαθεί ο δρόμος,
βουβή συνομωσία
της αντοχής και της υπομονής,
ένα φύλλο ξερό
θα είχε γίνει θρύψαλα στο κύμα
αν δεν το προστάτευε
το άνθος της αγάπης κι ο καημός,
φύλλο ξερό
από ποιο δέντρο έπεσες
να σε πατήσει ο άνθρωπος
που τυχαία πέρασε;
φύλλο ξερό
η ανάσα σου σε γέλασε
πήρε την πτώση σου
για κίνηση ζωτική,
για αλλαγή σημαντική,
απάντηση στη μοναξιά,
ίσως ερώτημα
του τι σημαίνει άνθρωπος.

01/10/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου