Στη θάλασσα τ’ αστέρια ήταν σκοτεινά
το φεγγάρι χλομό
εσύ έλειπες κι ο πόνος μου βουβός
τα χείλη δάγκωνε
τη σκέψη μάτωνε
κι εκείνο το νησάκι που είδα χθες
και φαίνονταν πως το έφτανα με το χέρι μου
τώρα μια ομίχλη το περιτριγύριζε
και φάνταζε τόσο μακριά…
μικρή σταγόνα ευτυχίας
που μου τρυπούσε την καρδιά.
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου