Πασχαλινές ευχές από τον Γιάννη Τζανή.

      Μαζί με τις πασχαλινές ευχές του, ο Γιάννης Τζανής μάς επισυνάπτει 4 αποσπάσματα  από την ποιητική συλλογή του ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ (1989), μια αλλιώτικη ακολουθία των παθών και της Ανάστασης.

Έχουμε τόση ανάγκη από λίγη αισιοδοξία.

 

 

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Σ ’αυτή τη λειτουργία της αγάπης
Προτίμησα τον "πλάγιο" ήχο του χαμόγελου
Και τον "βαρύ" του πάθους
Γιατί όλη μέρα το όνειρο σταυρώνεται
       Μ' εφτά προθέσεις σκουριασμένες
       Και τέσσερεις λέξεις μυτερές
Αλλά το βράδυ ανασταίνεται και τραγουδάει...

ΤΟ ΦΙΛΙ

 

"Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρον..."

Σου ’βγαλε τ’ άρβυλα, σου έπλυνε τα πόδια να ξεκουραστούν,

Άπλωσε τα μαλλιά στρώμα, για να πλαγιάσεις

Και σου ’δωσε φιλί,

Κλεμμένο,

Κρατημένο στα κατάβαθα της προσμονής,

Τότε ο μαθητής, ο σύντροφος, ο αδερφός,

Που γείρατε στην ίδια χλαίνη τον χειμώνα, δίχως όνειρα,

Κι ένα χαμόγελο φορέσατε την Άνοιξη, χιτώνα,

Μετρούσε τα αργύρια

Κι έκανε πρόβα στον καθρέφτη για της προδοσίας το φιλί.

 

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

          Ετούτος ο σταυρός
          Πέταξε ρίζες ως τον Άδη.
          Τον ξεθεμέλιωσε!
Η Ανάσταση που κυοφορείται στα σπλάχνα της γης
Εννιά χιλιάδες γενεές γενεών
        Θα 'ρθει οπωσδήποτε.
Όσοι αρχιερείς και  φαρισαίοι
Κι αν ξημερωθούν σε μυστικοσυμβούλια,
Όσοι Ρωμαίοι κι αν παραταχτούν
        Με τα κανόνια, τους πυραύλους
        Και τις λεγεώνες των αρμάτων
Όσα καρφιά, φούρνοι, συρματοπλέγματα
Όσοι νεκροί στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα.
Ακόμη και με τον Ηρώδη ισχυρό πρωθυπουργό
Και τον Πιλάτο πρόεδρο του διεθνούς στρατοδικείου
        Εκείνη έρχεται
        Άοπλη
        με ένα αλεξίσφαιρο χαμόγελο
       -Κρίνο για την Παναγία γη-
        Που αγκομαχάει σε σπηλιές και σε κρυσφήγετα
        Για να γεννήσει
        Έναν κόσμο πιο όμορφο....

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

 

Χριστός ανέστη!

Σήμερα λαμπάδες αναμμένες οι ελπίδες κομματιάζουν το σκοτάδι

Ποτάμια φωτεινά τη γη αυλακώνουν

Και χύνονται στον ουρανό.

-Δεύτε λάβετε φως!

-Δεύτε αντλήσατε το ύδωρ της ζωής,

Το επιούσιο χαμόγελο!

 

Χριστός ανέστη!

Σήμερα η ευλογία ανοιξιάτικη βροχή πότισε τα καψαλισμένα όνειρα.

Καθάρισε τον ουρανό από το αίμα και το δάκρυ

Κι απ’ το φαρμάκι της χολής.

Μπορείς και με γυμνό ακόμη μάτι

Να δεις απέναντι λευκή την όχθη του Παράδεισου,

Ν’ακούσεις τους αυλούς, τα τουμπερλέκια, τους "υμέναιους".

Μικρές - μικρές παρέες ξεφαντώνουν τα χαμόγελα,

Στο ποταμάκι γάργαρο κατρακυλάει το γέλιο των αγγέλων...

 

Χριστός ανέστη

Σήμερα ο Νυμφίος, ο νοικοκύρης του Παράδεισου

Γκρέμισε σιδερόπορτες και φράχτες, έδιωξε τους φύλακες

Και περιμένει με τα στέφανα στο χέρι,

-Όσοι πιστοί προσέλθετε

'Οσοι μωροί και ράθυμοι βιαστείτε

Όσοι ακόμη άπιστοι κι εχθροί κοπιάστε στις χαρές μας!

Κι εκείνος που ξημέρωσε με τ' όπλο "επί σκοπόν"

Κι εκείνος που κοιμήθηκε

Κι αυτός που αποξεχάστηκε στο δρόμο με τους πειρασμούς

Κι όποιος καβάλησε ένα όνειρο

και χάθηκε στο σκοτεινό λαβύρινθο του πάθους...

 

Χριστός ανέστη!

Σήμερα γάμος εν Κανά του ουρανού και μέγα θαύμα:

Με πέντε όνειρα και δυο αγάπες

Χόρτασε χαρά όλη η γη και στοίβες το περίσσευμα.

Χριστός ανέστη!

Πέθανε ο θάνατος και ζήτω η ζωή!...

 

ΑΝΑΣΤΑΣIΜΑ

***

"Χριστός ανέστη!"

Το όνειρο ματώνει την Ανατολή

Ξημερώνει....