Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Όταν φεύγεις...


Όταν φεύγεις η μουσική σταματά για λίγο,
τα βήματα σου γίνονται σελίδες σκόρπιες
μιας ζωής που απομένει να διαβαστεί ξανά.
Η βροχή σκεπάζει την μελαγχολία
κι οι νότες των σταγόνων μουδιάζουν την ψυχή,
ήχος ματιών που γαντζώνονται στο όνειρο
και τα σημάδια των νυχιών πάνω στο σώμα
λάμπουν σαν χρώματα της ανατολής.
Όσο κι αν οι σκέψεις δραπετεύουν απ' το νου,
όσο κι αν ο φόβος σκύβει μπρος στη σιγουριά,
όσο κι αν το άγγιγμα γιατρεύει κάθε πόνο...
θυμήσου πώς ο άνεμος φυσά πάντα στον αγαπημένο τόπο.

17/12/2016

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου