Το λευκό και το κόκκινο,
δυο ψυχές γυρνούν τον κόσμο,
ψιθυρίζουν τα όνειρα,
καθρέφτες της ζωής
με μάτια κλειστά...
Παράθυρο ο έρωτας,
των ψυχών ταξιδευτής,
άπλωσε την ομορφιά στο σώμα σου,
γέμισε με συναίσθημα τη μοναξιά σου.
Κι η γη έγινε θάλασσα,
διψούσαν τα βλέμματα για τοπία...
Κοιμήθηκες στα ανοιχτά,
τα κύματα ησύχαζαν,
έγραφες... έγραφες με πόθους
το ταξίδι που μόλις τώρα ξεκινούσε,
αγγελιοφόρος της καρδιάς
έστελνες ατέλειωτο μήνυμα ευτυχίας.
δυο ψυχές γυρνούν τον κόσμο,
ψιθυρίζουν τα όνειρα,
καθρέφτες της ζωής
με μάτια κλειστά...
Παράθυρο ο έρωτας,
των ψυχών ταξιδευτής,
άπλωσε την ομορφιά στο σώμα σου,
γέμισε με συναίσθημα τη μοναξιά σου.
Κι η γη έγινε θάλασσα,
διψούσαν τα βλέμματα για τοπία...
Κοιμήθηκες στα ανοιχτά,
τα κύματα ησύχαζαν,
έγραφες... έγραφες με πόθους
το ταξίδι που μόλις τώρα ξεκινούσε,
αγγελιοφόρος της καρδιάς
έστελνες ατέλειωτο μήνυμα ευτυχίας.
09/08/2017
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου