Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ένα ποίημα από τον Σάββα Τσαλίκη

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ

Τα δακρυγόνα μας ‘πνιξαν
Μας ‘ριξαν στην άκρη του δρόμου
Φωτιές μολότοφ
παιδιά με κουκούλες πηγαίνουν μπροστά
σχισμένα πανό οι ελπίδες
με είδες αρρώστια του χρόνου
και στο μπλουζάκι του τσε
ζωγραφίζει το αίμα θεριά

πρωτομαγιά σε φοβάμαι κάθε χρονιά
κρύψου καλά μας χτυπάνε και είναι παιδιά

γυναίκες με μαύρα πονάνε
ρωτάνε γι’ αυτούς που αγαπάνε
πέφτουν και κρύβουν χωρίς να δακρύζουν
τα άδεια κορμιά
παγκόσμια μέρα ψυχές στον αέρα
κι οι μπάτσοι κοιτάνε
πως στο μπλουζάκι του τσε
ζωγραφίζει το αίμα θεριά

Σάββας Τσαλίκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου