Την Κυριακή, 12 Ιουνίου 2011 θα πραγματοποιηθούν οι Πανελλήνιοι Δελφικοί Αγώνες Ποίησης που διοργανώνονται κάθε χρόνο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Σ’ αυτή την τελική φάση των αγώνων θα λάβω προσωπικά μέρος, αφού το ποίημά μου είναι μεταξύ όσων πρόκρινε η επιτροπή αξιολόγησης των γραπτών κειμένων. Όλοι οι προκριθέντες, θα διαγωνιστούμε στην απαγγελία, σε μια τεχνική προφορικής απόδοσης των συναισθημάτων και των μηνυμάτων των ποιητών, η οποία κληρονομήθηκε στον νεότερο πολιτισμό μας από τους αρχαίους Έλληνες. Μια ειδικών απαιτήσεων τέχνη, που μολονότι αυτονόητη και πολύ συνηθισμένη στους προγόνους μας, φαντάζει στις μέρες μας κάπως ξένη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, πως όλες οι μορφές γνώσεων αφομοιώθηκαν αρχικά μέσα από τις προφορικές αφηγήσεις και μετά καθιερώθηκε η έντυπη μορφή ως μέσο διάδοσής τους, για να γίνουν κτήμα όλης της ανθρωπότητας.
Το ποίημά μου «Στην καταδικασμένη πόλη» αποτελεί ολόκληρο έναν συμβολισμό της σύγχρονης και δύσκολης οικονομικά συγκυρίας, που τυχαίνει να περνάει η χώρα μας, μέσα από τον παραλληλισμό της με μια ακαθόριστη αρχαία πόλη, η οποία βρίσκεται σε πλήρη διαφθορά. Η άμυνα και η αντίσταση των πολιτών της έχει χάσει κάθε νόημα και σημασία. Αυτή λοιπόν, η ανοχύρωτη πόλη από ψυχές και αξίες, μας βασανίζει συνεχώς. Τι πρόκειται να γίνει; Κανείς δεν ξέρει ακόμη! Υπάρχουν παντού τα σημάδια της παρακμής.
Όλοι οι διαγωνιζόμενοι αδημονούν ν’ ανέβουν στο βήμα της αίθουσας του "Πνευματικού Κέντρου Αγγέλου Σικελιανού και Εύας Πάλμερ", για να ακουστούν οι φωνές τους, άλλοτε γλυκές και άλλοτε αυστηρές. Επιθυμούν να εκφράσουν με πάθος τους καημούς και τους πόθους τους, τη ζωή γενικά και την ομορφιά. Δανειζόμενοι χαρακτηριστικές κινήσεις, ακόμη και από την τέχνη της ηθοποιίας -όπως χειρονομίες και εκφράσεις του προσώπου, σιωπές και παύσεις που αντιπροσωπεύουν τα κόμματα και τις τελείες-, βοηθούν να γίνει κατανοητό το νόημα των στίχων. Κάποτε, δίνουν ιδιαίτερους χρωματισμούς στις φράσεις, χρησιμοποιούν υποβλητικές εκφράσεις και ορισμένες δραματοποιήσεις, θέλοντας να τονίσουν το γεγονός πως οι στίχοι και οι λέξεις είναι φτιαγμένες από εύπλαστη ύλη και αποζητούν την τελειότητα, την ιερή εκείνη στιγμή που θα σμίξουν με το άγγιγμα της μουσικής, το χάδι της φωνής του ποιητή.
Εύχομαι τα καλύτερα γιατί η γραφή σου προσωπικά μου αρέσει πολύ.... Μακάρι να το ήξερα πιο μπροστά... Θα έπαιρνα μέρος.... Λοιπόν με το βραβείο στα χέρια από την επομένη...
ΑπάντησηΔιαγραφή