"Σαν μια πεταλούδα που ζει μια νύχτα μόνο" από τον φίλο "Ερωδιό"

Προσπαθείς να φανταστείς το πρόσωπό σου

που κρύβεται απ’ την άλλη πλευρά του γυαλιού.

Την ώρα, που τα βουρκωμένα μάτια σου ορειβατούν

στις κορυφογραμμές του απείρου,

πιστεύεις, εκεί που δεν το περίμενες ποτέ

πως ο ουρανός και τα σύννεφα

έγιναν ένα με τα μάτια σου.

Θα ξεπροβάλλει μια απρόσμενη ευτυχία

με το άρωμά της να ξεχύνεται σα λάβα,

πλημμυρίζοντας τη νοσταλγία

για να σε γαληνέψει την ώρα που

η αντίστροφη λογική έχει ναρκώσει

τα έξυπνα κύτταρά σου

και σ’ έχει εγκλωβίσει

σε μια αναθεματισμένη παράνοια.

Σαν τη πεταλούδα που ζει μια νύχτα μόνο…

η έξαρσή σου πολύκροτη,

είσαι έτοιμη ν’ αντιδράσεις

στην επερχόμενη φαρμακωμένη σαΐτα,

που δηλητηριάζει

ό,τι ζωντανό και ωραίο κρύβεις μέσα σου,

αναγκάζοντας να αιχμαλωτίσεις

στο σελοφάν της μνήμης σου

τα πρόσχαρα σημάδια που άφησαν

οι ερμηνείες του μίσους.

Όλα αυτά τα σημάδια του χρόνου

που στοίβαξες μέσα στον κόσμο σου,

τα ρούφηξες όσο μπορούσες…

ώσπου μια μέρα ανακάλυψες

πως τέτοιοι χυμοί

σου προκαλούν αλλεργία.

Γ. ΜΠ. (Ερωδιός)