Από το βιβλίο της Ευαγγελίας – Αγγελικής Πεχλιβανίδου «Η… Οδύσσεια της κατανάλωσης» (σατυρική ποιητική προσέγγιση – δίγλωσση), με σκίτσα του Ηλία Λάλου, Εχέδωρος Εκδοτική, 2011

Στη γενιά μας,

του 21^ου αιώνα,

που αφήνει τους… «Κύκλωπες»

να την ισοπεδώσουν!

***

Φορώντας τα σανδάλια

και δύναμη αντλώντας,

από τη φλόγα την καυτή

του δυνατού ενστίκτου,

ξεκίνησε η… Οδύσσεια

του άμοιρου ανθρώπου.

Φλόγα η αυτοσυντήρηση

τον οδηγάει με πάθος.

***

Καταναλώνουμε τροφές,

χρόνο, χαρά, ηρεμία

κι έπειτα ξαπλωνόμαστε

στα φτωχικά ή πλούσια

κονάκια μας, με τις καρδιές

και τις ζωές μας άδειες.

Πολύπαθοι ταξιδευτές

χωρίς καμιά Ιθάκη!

Ή κάποια Ιθάκη ολόμοιρη,

γεμάτη με Τσερνόμπιλ!

***

Σας κλέβουνε την ομορφιά.

Σας κλέβουν την ψυχή σας.

Σας κλέβουν ζύγια και χαρτιά.

Θολώνουν… τα νερά σας.

Και οι ιππότες π’ απομείνανε,

φαντάζουν Δον-Κιχώτες.

Κρατούν γερά την πένα τους

-όπλο μοναδικό τους-.

Μα σημαδεύουν στα τυφλά.

Τα κράτη… ροχαλίζουν!

***

Τρώνε και ροχαλίζουνε.

Θεά: η Βουλιμία.

Το θεϊκό ψυγείο τους

βλέπουν και στα όνειρά τους.

Μα ο φόβος επλημμύρισε

το σώμα, την ψυχή τους.

Από τη μια βάνουν κιλά

κι ορμόνες απ’ την άλλη!

Αχ! Ναυσικά αιώνια,

τι σου έμελλε να πάθεις!!!