Ένα ποίημα από τη Λίτσα Μοσκιού

ΕΡΩΤΑΣ

Ήταν εκείνο το πρώτο βλέμμα
που έκανε την καρδιά ν’ ανακαλύψει τους χτύπους της,
το δισταχτικό αρχικό χαμόγελο
που έδειξε για πρώτη φορά στα μάτια μου το φως
και γέννησε το πρωτόγνωρο φόβο της απώλειας
πριν καν προλάβω να σ’ έχω.

Η ανακάλυψη πως τίποτα ως τώρα δεν είχα,
πως τίποτα δεν έζησα
λες και γεννήθηκα ξαφνικά
τη στιγμή που σ’ αντίκρισα
κι αρνήθηκα τον έρωτα πριν έρθει
σ’ όλα τα πρόσωπα
που δε θα ’χουν τη μορφή σου.

Σ’ εκείνο το στιγμιαίο άγγιγμα
τρόμαξα,
στην ξαφνική απόκτηση της αφής
που ένιωσα
μούδιασε το κορμί …

κι έτρεμε η ψυχή
καθώς περίμενα …

μα όλα πρόλαβαν να ειπωθούν
πριν ακόμη τολμήσουν
ν’ ανοίξουν τα χείλη μας
να πουν σ’ αγαπώ,
πριν οι λέξεις αποκτήσουν ήχο
λες και τώρα αποκτήσαμε
για πρώτη φορά ακοή.

Λίτσα Μοσκιού

Ρόδος