ΥΠΑΚΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ

Στα  μαλλιά της

καθρεφτίστηκε το «Φεγγάρι»
κι απόθεσε το ιλαρό του όνειρο

μια Τρίτη στου Κλήδονα τις φωτιές.

Εκείνη  δεν άντεξε τη θωπεία του  Άδωνη

και το «Φεγγάρι» έπαψε να φωτίζει

το γλυκό του το πρόσωπο.

Στο νυγμό της απόγνωσης

μια παράλληλό του δε βρήκε

κι άφησε  στην αυλή του

της αυγής του το θύσανο

κι εξανεμίστηκε στη βεγγέρα του Σαββάτου

με τα μυωπικά τα γυαλιά  του

κρατώντας στη φούχτα του

την παραλγησία της άρνησης.

Είπαν, τι ανόητα  που φέρθηκε το «Φεγγάρι»

τι βρήκε στο ξεδιάντροπο κύμα;

Μα εκείνο, όπως ήταν χλωμό

με τους μηνίσκους θρυμματισμένους

στα νοτισμένα του  μάτια

υπάκουσε στην καρδιά του

ιδιοποιήθηκε τον ιδιώνυμο τον καημό

κι απόθεσε τη σφαιρίνη του

νυχτερίδα της γης

για όλους τους ανεκπλήρωτους έρωτες!

Θεσσαλονίκη, 27-6-1997

Θεόδωρος Σαντάς