Έξι αποσπάσματα από το ανέκδοτο έργο του ποιητή Γιάννη Διογένη, με τίτλο: «Πρωινό σεργιάνι στον κόσμο του ποιητή, γλυκό σεργιάνι στο πιο γλυκό όνειρο»

ΠΡΩΙΝΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ  ΠΟΙΗΤΗ
ΓΛΥΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ
ΣΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΟΝΕΙΡΟ

1)  ...Ο ποιητής αγόγγυστα βούτηξε στο κενό,
και συνέχισε το τραγούδι του...
Εκείνο το τραγούδι,
που κανείς τους, ποτέ, δεν ένοιωσε
γιατί αν άκουγαν τις φωνές των ποιητών
τούτος ο κόσμος θα ’ταν σίγουρα καλύτερος!
...Ο ποιητής,
συνέχιζε το ταξίδι,
με το τραγούδι του,
ακόμα πιο γλυκό.
Να ο ήλιος,
ετοιμάζεται να λικνίσει το κορμί του,
στο ρυθμό της γλυκιάς μελωδίας.
Τα σύννεφα...
τραγουδούν...
χορεύουν...
αγκαλιάζονται,
με μια γλυκιά ερωτική διάθεση.
Τα δέντρα,
απλώνουν τα κλαριά τους
χείρα βοηθείας στο κενό,
τα πουλιά φτερούγισαν,
με μιας...
βρεθήκανε στο πλάι του ποιητή,
και το κενό...
ξαφνικά γέμισε,
σύννεφα δέντρα πουλιά,
κι όλα με μια φωνή:

«ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ
ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ»

Πόσα δεν μπόρεσαν,
να δουν τα μάτια εκείνων!

2)  ... κι ο βασιλιάς,
που ζήλεψε τα πλούτια του ποιητή
με πρόσχημα τη γνωριμιά,
καλεί τον στο παλάτι.

κοίτα ποιητή του λέει...
μέτρα ως που φτάνει το μάτι σου,
κι εφτά φορές πιο πέρα.
Κοίτα στον ουρανό,
στη γη,
στη θάλασσα,
ότι κι αν δεις είναι δικό μου
φτάνει μια διαταγή
να ειδείς,
τη δύναμή μου σ’ αυτόν τον κόσμο.

Μα...άρχοντά μου,
αλίμονο!!!
κι εφτά φορές το μέτρημα,
και χίλιες δέκα ακόμα,
κι όσες φορές κι αν τα μετρήσεις
τίποτα απ όλα αυτά,
-θα δεις-
πως δε σου ανήκει.
Κοιτώ στον ουρανό...
τα πουλιά, που πετάνε,
κι αν νομίζεις,
πως μια διαταγή σου,
φτάνει, να πάψουν να πετούν
δώσ’ τηνε.
Κοίτα στη γη,
καρποφορούν τα δέντρα
γεννοβολά η φύση,
διατάξεις δε διατάξεις.
Κι ακόμα...
η θάλασσα,
όταν αγριεύει, κι όταν θεριεύει
πρόσταξέ της να γαληνέψει

...αχ άρχοντά μου
δεν είναι να εξουσιάζεις τον κόσμο
είναι να ζεις με τον κόσμο.

3)  ...κι άιντε ξανά,
στο προσκεφάλι κάθε αγνώστου,
τροβαδούρος και γελωτοποιός μαζί,
να τραγουδάει, για όλα αυτά που χετε λείψει,
και που κανένας σας, ποτέ, δεν τα χει πει...
μια αγκαλιά μ’ αυτούς που αγάπησαν τον κόσμο,
πάντα μπροστάρης στον αγώνα ο ποιητής,
κοντά σ’ αυτούς...
δίπλα σ’ αυτούς...
που δεν φοβήθηκαν
σ’ αυτούς...
που χρόνια τώρα,
βήματα κάνουν μπροστά,
μα...χρόνος, κι ανάγκη,
τους τραβάνε πάντα πίσω...
σ’ αυτούς...
που στιγμή τη στιγμή
λιθαράκι λιθαράκι,
καθημερνά,
χτίζουνε τ’ όνειρο,
που λέγεται ζωή
με ιδρώτα...
με αίμα...
με χαμόγελο...
σ’ αυτούς...
που δεν φοβήθηκαν,
να πούνε, ΝΑΙ, στα όνειρά τους,
και το πλήρωσαν ακριβά.
Σ’ αυτούς ...
που ψάχνουν στη ζωή
αγάπη,
κι όνειρα,
που να μπορείς
να τα περπατήσεις.

4)  κι αν με ρωτάς,
γιατί τους ξέχασε ο Θεός,
αφού τα πάντα μοίρασε
-πως πρέπει-
και με περίσσιο δίκιο μάλιστα!
...άκου, θα πω...
πως και στο δίκιο ακόμα του Θεού,
κουμάντο, μαθές, κάνουν οι ανθρώποι.
Κι αν με ρωτάς,
για η τύχη τους γυρνά τη πλάτη;
γιατί σ’ αυτούς δε γέλασε η ζωή;
γιατί δε βγήκε τ’ όνειρο,
μαζί τους για σεργιάνι;
...άκου, θα πω...
γιατί στη ζωή υπάρχουν
...αυτοί που παλεύουν,
...αυτοί που ματώνουν.
και οι άλλοι...
εκείνοι που ανταμείβονται.

5)  γι’ αυτούς λοιπόν,
γέλα ποιητή,
κλάψε...για κείνους.
Τραγούδα τους...
όσο μπορείς.
Ζήσε τ’ όνειρό τους,
σαν να ’ναι
δικό σου όνειρο,
είναι δικό σου όνειρο.
Μπορείς,
να γίνεις ανάσα...
κι ελπίδα τους.

6)  κι ευτυχισμένος,...
θα ’σαι ποιητή,
θα νιώσεις...
τη σιωπή να τραγουδά
θα δεις...
τη νύχτα να χορεύει
θ’ ακούσεις...
τη βροχή να σου εξομολογείται.
Μονάχα σε σένα,
μπορούν να πουν,

τα άγια μυστικά της ψυχής τους.
Ευλογημένος,
που σπέρνεις την αγάπη,
στις καρδιές του κόσμου.

Γιάννης Διογένης

Βιογραφικό Σημείωμα

   Ο Γιάννης Διογένης γεννήθηκε στον Τύρναβο της Λάρισας το 1967, όπου και ζει εργάζεται και δημιουργεί. Γράφει από μικρό παιδί
κι έχει ασχοληθεί με διάφορα είδη γραφής: [θεατρικά, μυθιστόρημα, σάτιρα κ. α].
   Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν αποδοθεί χορωδιακά
σε διάφορα χορωδιακά φεστιβάλ.

 
Έργα του:

 
1. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ [1997], ποιήματα, έκδοση του ιδίου
2. ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ [2002], έκδοση του ιδίου
3. ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΗΜΕΡΕΨΩ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ [2006], έκδοση Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Τυρνάβου

4. ΠΡΩΙΝΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ,
ΓΛΥΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΟΝΕΙΡΟ, υπό έκδοση