ΧΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Με σκέψεις επιστρώθηκε ο δρόμος,

που οδηγεί με συνοδοιπόρο τα όνειρα

στην άγνωστη πολιτεία.

Στο υπερπέραν τ’ άγνωστου

θα τορπεντίσεις το φεγγάρι

υπό τη μαρτυρία πεφταστεριών,

που θα σωριάζονται στη γη.

Με την κροκόπεπλη αναδυόμενη

απ’ του κρατήρα τα έγκατα.

Κι η φωνή θα γίνεται αγέρας

και λευκό πανί.

Μιας δύσης χασοφέγγαρης

τα χρώματα

μπερδεύτηκαν στη γλώσσα

και η νύχτα βιάστηκε

να στρώσει το χαλί.

Στη σκέψη πως κοιμάται κι αγρυπνά

μαζί δρόμους ανοίγει στη ζωή.

Να βγει το βήμα της να σύρει

για της αγράμπελης

τον ελικωτό ρυθμό

στο φράχτη, που κρεμιέται

ν’ αναδώσει η ευτυχία

μ’ ένα χορό ερωτικό.

Vicky Kostenas Lagdos

Poetessa, 22.3.2012