Ένα ποίημα από τον Γιάννη Διογένη

ΛΑΘΟΣ ΣΗΜΑΔΙ

Κι ήρθαν οι προσβολές

... κι απάντησα...

με χαμόγελο,

κι άπλωσα τα χέρια

κι αγκάλιασα το μίσος σου

κι αυτό σε πείσμωσε

κι έκρινες σωστό να με υποβιβάσεις,

μα, το χαμόγελό μου

μεγάλωνε πιο πολύ...

απ’ το μίσος σου

-μα δεν καταλαβαίνει-

είπες μέσα σου,

καθώς το μίσος ρίζωνε μέσα σου

με ζήλια

για το χαμόγελό μου

ζήτησες να φύγω,

ξανά χαμογέλασα

σου ’πα να με διώξεις,

εξαγριώθηκες.

Αναζήτησες όπλο εξόντωσης.

Με πολύ βιάση

κι απίστευτη ευκολία

-ασθενής μνήμη γαρ-

με είπες αχάριστο

κι ήταν,

νομίζεις,

η διαγραφή

το χτύπημα

το τελειωτικό.

Λάθος σημάδι

ακόμα χαμογελώ

κι είμαι πάντα εδώ

Γιάννης Διογένης

Λάρισα - Τύρναβος