Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ένα ποίημα από τον Δημήτρη Π. Κρανιώτη



ΤΑ "ΕΓΩ" ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ



Λερναία Ύδρα
τα δάκρυα
της αντοχής των άλλων,
που έθαψαν
λόγια της οκάς
σαν έβρεξε ο πόνος
απ’ το μηδέν
ως το πολύ
των έντεκα πληγών μας,
σαν θέλησες
μέρες του χιονιά
να γίνουν πρωτοβρόχια,
πνίγοντας σ’ ένα πρωινό
ψιθύρους αλητείας,
γεμίζοντας με σύννεφα
τον ουρανό της λήθης,
κλαίγοντας
θύματα του νου,
πατώντας υποσχέσεις,
ματώνοντας,
βαδίζοντας
σε τύψης μονοπάτια,
προβάλλοντας εντέχνως
"εγώ" κρυμμένα
σε συγγνώμη.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ
(από την ποιητική συλλογή "Ενδόγραμμα",
εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία, 2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου