"ΦΩΣ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟ ΠΟΙΗΤΗ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ" του Θάνου Κ. Αθανασόπουλου

Άρθρο του Εκδότη – Διευθυντή του περιοδικού «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ Ο Θεσσαλός», Θάνου Κ. Αθανασόπουλου, το οποίο περιλαμβάνεται στο τεύχος 36.

Για τα παιδιά υπάρχει δάσκαλος που τα οδηγεί,

Για τους μεγάλους, εμάς, υπάρχουν οι ποιητές.

Πρέπει ακριβώς αυτοί να λένε πολύ σωστά πράγματα.

(Αριστοφάνης, 405 – 333 π.χ. – Βάτραχοι 1053 – 1055)

   Η ηχηρή και αναπάντεχη «αγανάκτηση» εναντίον των Βρυξελλών και της σκληρής Γερμανίδας Κ. Μέρκελ ήλθε με όπλο την ποίηση. Ο Γερμανός ποιητής Γκίντερ Γκρας, ο μεγαλύτερος εν ζωή λογοτέχνης της Γερμανίας, δημοσίευσε ένα ποίημα στη γερμανική εφημερίδα «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» και με 24 στίχους επιτέθηκε κατά της πολιτικής των Βρυξελλών απέναντι στην Αθήνα με ένα ποίημα κόλαφο για την Ευρώπη και την τιμωρητική στάση της έναντι της Ελλάδας, «της χώρας που τη γέννησε» και όμως «σαν οφειλέτης γυμνός διαπομπεύεται». Η συνέχεια ήταν τουλάχιστον περίεργη… Η εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» (FAZ) υποστήριξε ότι η «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» πιάστηκε κορόιδο, η έμμετρη «Ντροπή της Ευρώπης» ήταν στην πραγματικότητα μια φάρσα του σατιρικού περιοδικού «Titanic» οι συντάκτες του οποίου έφτιαξαν ένα κολάζ λέξεων και φράσεων που αλίευσαν στο google  στο  internet, κάνοντας μια εμφανή προσομοίωση ύφους του νομπελίστα ποιητή. Μάλιστα ο συντάκτης της «FAZ» Φόλκερ Βάϊντερμαν έσπευσε να ειρωνευτεί τόσο τη «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» για την αφέλειά της να δημοσιεύσει αυτό το «γελοίο» και «απίστευτα κακό ποίημα», όσο και τον Γκίντερ Γκρας υπονοώντας ότι θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο αυθεντικός δημιουργός.

   «Εγώ είμαι ο συντάκτης αυτού του ποιήματος. Το κακόβουλο δημοσίευμα της «FAZ» δείχνει το χαμηλό επίπεδο αυτής της εφημερίδας», δήλωσε ο Γκίντερ Γκρας σε ανακοίνωσή του, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.

   Ο 84 χρονος λογοτέχνης αποτελεί εδώ και δεκαετίες ένα είδος της ηθικής συνείδησης της Γερμανίας. Παραθέτουμε το εν λόγω ποίημα το οποίο δημοσιεύτηκε μόνο στην εφημερίδα «Τα Νέα» (28/05/2012) στην οποία αξίζουν θερμά συγχαρητήρια, όπως και στην εξαίρετη δημοσιογράφο Κίττυ Ξενάκη η οποία επιμελήθηκε το όλο ρεπορτάζ. Πέραν αυτού προτείνουμε στον αξιότιμο Δήμαρχο Αθηναίων να τιμήσει ανάλογα τον Γερμανό Ποιητή.

   Καθημερινά στο περιοδικό, λαμβάνουμε ποιήματα υπέρ της Ελλάδος από πολλούς Έλληνες Ποιητές και φρονώ δεν είναι λίγοι και οι ξένοι ποιητές που στο πρόσωπο του Γκίντερ Γκράς βρήκαν τον πρόμαχό τους. Και αν και η συγγραφή του ποιήματος «Ντροπή της Ευρώπης» τελικά και δικαίως δεν αποδείχτηκε φάρσα, ελπίζω σύντομα ν’ αποκαλυφθεί πλήρως η άκρως επικίνδυνη και ζημιογόνα φάρσα που εδώ και χρόνια παίζεται εις βάρος του ελληνικού και άλλων λαών από μερικά διεθνή κέντρα αποφάσεων. Ως αυτή την ευλογημένη ώρα δεν πρέπει να πτοούμαστε καθ’ οιονδήποτε τρόπο αλλά να βρισκόμαστε στις επάλξεις του σκληρού αγώνα όπως ο φιλέλλην Γκίντερ Γκράς: «Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ως επάνω».

Η Ντροπή της Ευρώπης

Γκίντερ Γκρας

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές·

κι εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Όσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες,

τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευόμενος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα·

κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της  οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα, που ο πλούτος της κοσμεί

Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα

την ευλογημένη με τα νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε,

από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία

ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το  ζωνάρι.

Σ’ Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,

και σ’ όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.

Όμως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του

όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ως επάνω.

Θα καταραστούν, εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι Θεοί,

που τον Όλυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν’ απαλλοτριώσει.

Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα,

που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.