«ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΩ», μία Καντάδα από τον Τίτο Ζώη

Κάτω το βήμα μ’ έφερε, απ’ τα παράθυρά σου,

σκάλα να κάνεις ν’ ανεβώ, τα ολόξανθα μαλλιά σου.

Ήρθα με την κιθάρα μου, για να σου τραγουδήσω,

τον πόνο που ’χω στην καρδιά, ψυχή μου να σε πείσω.

Τα παραθύρια σου άνοιξε, για να σε δω λιγάκι,

ένα λουλούδι πέτα μου, να φύγει το σαράκι.

Ν’ ανοίξεις λέω την καρδιά, μ’ αγάπη να γεμίσει

και μ’ έρωτα μαγευτικό εμέ να πλημμυρίσει.

Βγες να σε δω καρδούλα μου, θωριά σου ν’ αντικρίσω,

τα κοραλλένια χείλη σου ν’ ανέβω να  φιλήσω.

Να πιω τη γλύκα των φιλιών, σαν γάργαρο νεράκι,

να ξεδιψάσω τον καημό, να διώξω το μεράκι.

Στην κάμαρή σου να βρεθώ, το μέλι να τρυγήσω

και με το νέκταρ των φιλιών, μαζί τους να μεθύσω.

Να βυθιστώ στα μάτια σου και να με ταξιδέψουν

μες σε γαλάζιες θάλασσες και να με γαληνέψουν.

Τον ερωτά σου αναζητώ, στη σκέψη σου και μόνο,

νιώθω μεγάλη ταραχή, γλυκό του πόθου πόνο.

Στην αγκαλιά σου να ’μουνα, στα στήθη σου επάνω,

το άρωμά τους να γευτώ κι ας πέσω να πεθάνω.

Τίτος Ζώης

(Κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα με συμβολαιογραφική πράξη)