«ΤΗΣ ΣΗΜΥΔΙAΣ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ» από τη Vicky Kostenas

Ήσουν το μόνο, που δεν

πρόσμενα να νιώσω.

Ένα αεράκι ελαφρύ απ’ την ακτή.

Ήσουν παρένθεση,

που μ’ έκανες να λιώσω

κλέφτης ονείρων να ζω,

να χάνομαι μες την αδιέξοδη φυγή.

Πάνω στους ώμους σου πέρασα

τ’ αργαλειού υφάδι.

Μια χούφτα αλμύρας

απ’ του ερέβους τη σκιά.

Που τόσα χρόνια οι άνεμοι

μαινόμενοι ορμή γυρεύουν,

όταν στις κρύες νύχτες

του χειμώνα απουσιάζει η χαρά.

Μόνο με ειδώλια εξευμενίζεται η Θεά.

Τώρα που έκανες τη φυλή να μανιάζει

απ’ του τοξολάτρη έρωτα τα μάγια.

Σπονδές χύνοντας από γυάλινη φιάλη

στο πετρολίθινο σαντιέρι

από μελόγλυκο κρασί.

Κι ένα τσουβάλι πολυκαιρισμένα

μάγια στ’ ακρογιάλι

το μπλε το θαλασσί.

Vicky Kostenas Lagdos

Poetessa

( Ο πίνακας είναι ένα από τα πρώιμα έργα της Vicky Kostenas Lagdos )