Το μυθιστόρημά της Σύλβιας Λουκά πραγματεύεται την ιστορία της ηρωίδας Μαργαρίτας, η οποία μας εξομολογείται τα λάθη της, τις αδυναμίες και τους έρωτές της. Πώς όλα αυτά στιγμάτισαν τη ζωή της και πώς πορεύεται σ’ αυτό το δύσκολο ταξίδι της επιβίωσης; Αρκετά σημεία του έργου είναι βασισμένα στην πραγματικότητα. Όλοι μας, όταν ακούμε τη φράση «Μάδησε την Μαργαρίτα» μας έρχεται στο μυαλό το κλασικό μάδημα της μαργαρίτας συνοδευόμενο από το μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά… Ο ρόλος της στο βιβλίο παίρνει μια άλλη διάσταση. Κάθε πέταλο της μαργαρίτας έχει να ξεδιπλώσει μια άλλη πτυχή της αγάπης… Της προδομένης, της μητρικής, της ανιδιοτελούς, της ερωτικής, της θρησκευτικής, της απογοητευμένης…
Το γράψιμο της Σύλβιας Λουκά είναι πυκνό και περιεκτικότατο. Μ’ αυτό τον τρόπο έχει γίνει αγαπητό στους αναγνώστες καθώς δεν παρεμβάλλονται άσκοπες φλυαρίες που μειώνουν την αγωνία τους.
Άναψε τα φώτα
Μόνος περπατώ στα σκοτάδια,
σ' ένα χώρο που δεν ξέρω
καν πως μοιάζει, γιατί
δεν τον έχω δει ποτέ.
Κι όμως τον γνωρίζω!
Στον τοίχο αριστερά
έχει δύο ανάγλυφους πίνακες!
Τους ένιωσα κι είναι
λες και τους είδα!
Ποια μοίρα είναι αυτή
που με ανάγκασε
να ζω μέσα στο ψέμα;
Στην αβεβαιότητα;
Στο σκοτάδι;
Ο χώρος έχει μια καρέκλα
στο βάθος κι ένα τραπέζι.
Για μένα τα ’χουν βάλει εκεί
μπας και σκοντάψω επάνω τους!
Είναι φτιαγμένα από πεύκο!
Τόση έντονη είναι η μυρωδιά
Που μου σπάει τα ρουθούνια!
Πεύκο! Πώς να είναι άραγε
οι μυτερές του βελόνες;
Θα τις δω κάποτε;
Ανάψετε τα φώτα, γιατί
εγώ θέλω να ζήσω μέσα
στο φως, την αλήθεια!
Κάποιος ξέχασε μια κάσα
με παλιές φωτογραφίες!
Πώς μοιάζω άραγε;
Θεέ μου, βαδίζω μόνος
κι όμως σε νιώθω δίπλα μου.
Άναψε τα φώτα!
( 19 Νοεμβρίου 2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου