Ο Λάσκαρης Π. Ζαράρης το 2012 κυκλοφόρησε το παιδικό μυθιστόρημα «Το νησί και το αθάνατο νερό».
Η εξιστόρηση των εμπειριών και περιπετειών δυο μικρών παιδιών (αγόρι και κορίτσι) έχει μια καταπληκτική πρωτοτυπία, που θα το προσδιόριζα σαν το πιο καλό παιδικό βιβλίο της χρονιάς.
Τα παιδιά ανακαλύπτουν το μυστικό της «μηχανούπολης», μπαίνουν σε ένα παλιό μαχητικό αεροπλάνο με πιλότο το αγόρι και φτάνουν στο «Νησί της Ελπίδας» που κατοικείται από ιθαγενείς μιας φυλής. Εκεί αναπτύσσεται φιλία και εμπιστοσύνη, η ζωή κυλάει με προσπάθειες αλληλογνωριμίας των ανθρώπων. Προσπάθειες να ξεφύγει ο κόσμος από καταστροφές (ένα ηφαίστειο κ.λπ.).
Τελικά, η ουσία αυτού του καλού βιβλίου είναι η ευχή ν’ αλλάξει «η μοίρα του «πληγωμένου» πλανήτη μας προς το καλλίτερο».
Εμφανή και ανθοφόρα τα μηνύματα που κάνουν το Παιδαγωγικό αυτό βιβλίο χρήσιμο για μικρούς και μεγάλους.
** Πρόκειται για αναδημοσίευση κριτικής που περιλαμβάνεται στη θεματική ενότητα: «Διαρκής Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Μιχάλη Σταφυλά, συγγραφέα, κριτικού και διευθυντή του Λογοτεχνικού Περιοδικού «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ», στο τεύχος 226 του οποίου, Σεπτέμβριος – Οκτώβρης 2012, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η κριτική αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου