Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Κάτω από το άχθος της προσπάθειας,
γίναμε παγίδες του εαυτού μας.
Κάτω απ’ το άχθος του Εαυτού μας,
αποδεσμεύσαμε το χάος και τη δίνη
των λυγμών που απλώς υφίστανται
αναίτιοι να κυλάνε
να θολωθεί απέραντα ο Οίκτος,
να αμαυρωθεί η προσπάθεια η ίδια,
εκ των έσω,
μα κυριότερα να αμυνθεί ο Εαυτός
τάχα πως έχει μια ακόμη πανίσχυρη παγίδα
να νικήσει...
ΜΑΡΙΑ. Γ. ΤΖΑΝΑΚΟΥ
ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΕΩΣ ΕΠΙΤΟΜΑ (εκπνοές εφικτού) - απόσπασμα
Καμιά παράφορη φορά,
η συντριβή δεν θέλει
τίποτα άλλο
πέρα από την ατέλειωτη σιωπή
δεν θέλει καν να ονειρεύεται
ούτε να νιώθει την κινούμενη άμμο
που όλο προσφέρει
κάποιο βύθισμα
στο χάος και στην ασφάλεια
του αδυνάτου
καμιά παράφορη στυγνή φορά
και η λύτρωση ακόμα
φαντάζεται τάχα ότι γίνεται αγχόνη
ότι κατασπαράζει
κάποιο ανήσυχο κομμάτι
της μονότονης ζωής της
και τελικά
δεν βρίσκει ποτέ μα ποτέ
το σημείο στήριξής της
ούτε καν τη λέξη
"συγκεφαλαιωτικά"
κι
"επίτομα"
(......)
ΜΑΡΙΑ Γ. ΤΖΑΝΑΚΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου