Το φεγγάρι αρμενίζει
στων ματιών σου το πέλαγος.
Σαν διάφανο πέπλο ορθώνει
η νύχτα το ανάστημα
κι από τις άκρες περνά των ματιών σου
ν’ αφουγκραστεί τους παλμούς
της καρδιάς.
Στο περιγιάλι το κύμα
ξαλαφρώνει απ’ τους αφρούς,
εκβράζοντας αποκομμένα
δίχτυα της τράτας κάποιου ψαρά.
Η γη εξαϋλώνεται στον ώμο,
παίρνοντας ένα φεγγάρι
για να το ταξιδέψει πέρα
από την κόψη του ορίζοντα.
Εκεί όπου τα πλοία
σε κλειστές μπασιές αποσύρονται.
Να ερμηνεύσουν ποθούν ναυάγια
και δυσβάσταχτους
καημούς ν’ αποσιωπήσουν.
Ένα καράβι είναι η ζωή
κι ο έρωτας η πλώρη,
που ταξιδεύει στα βαθιά
του Ποσειδώνα η κόρη.
Αν δεν σ’ απαντήσει στο στρατί
μη σκέφτεσαι το δείλι
κι ούτε μια δύστηνη αστοχιά
μην κρύψεις στο μαντήλι.
Είναι η ζωή, που μας κρατά
δεν μας αφήνει
ούτε σταλιά να νιώσουμε σαν ξένοι.
Κι όταν εμείς μισέψουμε
και στα τερτίπια στέρξουμε
στον αργαλειό μονάχη
στον αργαλειό μονάχη
αυτή τις μέρες μας κεντά
και τις χρυσοϋφαίνει.
Vicky Kostenas Lagdos
Poetessa, Zürich
10.11.2012
(Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή της Vicky Kostenas: «Sorrisi e Pianti», που έχει εκδοθεί από το νεοσυσταθέντα Εκδοτικό Οίκο:
«ΗΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ», ΒΟΛΟΣ 38333
Tel. +30 694 349 3223
Email: iraekdotiki@facebook.com
ΗΠΕΙΡΟΥ 28 ΒΟΛΟΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου