Μέσα στην αξιόλογη ύλη του λογοτεχνικού περιοδικού «Νέα Αριάδνη», τεύχος 76, Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2012, στις σελ. 41-46, περιέχεται ένα πολύ καλό και ωφέλιμο άρθρο του Δημήτρη Κράνη με τίτλο: «Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ, Ο άνθρωπος Μπάμπης Κλάρας και η «Φιλολογική Βραδυνή» στην περίοδο 1952-1973».

   Αναδημοσιεύω εδώ κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει όσους ασχολούνται με την κριτική των λογοτεχνικών κειμένων: « Σ’ ένα βαθυνούστατο άρθρο «Η κριτική της κριτικής» που αναδημοσιεύτηκε στο ΝΟΥΜΑ (τεύχος Οκτωβρίου – Νοεμβρίου 1999, σελ. 9), ο Μπάμπης Κλάρας επισημαίνει ότι η κριτική δεν είναι επαινολογία, ότι όποιος την ασκεί υπεύθυνα πρέπει να κρίνει με όλη τη σημασία της λέξης (άρα συμπεριλαμβάνεται στην έννοια του κρίνειν και του κατακρίνειν) να βρίσκει τα «ψεκτά σημεία», τις αδυναμίες, να καυτηριάζει τα στραβά και τα ανάποδα και να προφυλάει το κοινό από ορισμένα ανύπαρκτα ταλέντα.

    «Χρέος του κριτικού είναι να ανευρίσκει και τις αγαθές πλευρές του έργου και του δημιουργού του, να τις επισημαίνει, να προβάλλει την ωφέλεια που μπορεί να προκύψει απ’ αυτές, να ενθαρρύνει την προκοπή και την ανάταση του ανθρώπου; Κανείς καλόπιστος κριτικός δεν θα θελήσει να το αρνηθεί αυτό».