«Ταξιδιώτης» από τη Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

Ταξιδιώτης ο άνθρωπος σε ένα Κοσμικό ταξίδι.

Αστρική σκόνη που στροβιλίζεται και χορεύει

στα ρεύματα και στις δίνες του Απείρου.

Η Ύπαρξή του, παροδική, στις γήινες σφαίρες του Σύμπαντος

μα Αιώνια,  στον άϋλο κόσμο των πνευμάτων.

Η γέννηση κι ο Θάνατος φιγούρες αυτού του χορού

εκφράσεις εφήμερες – πρόσκαιρες,

που γεμίζουν γέλιο και δάκρυ, χαρά και πόνο,

τις δεξαμενές της Αιωνιότητας.

(Ο άνωθεν  ποιητικός ορισμός περί ανθρώπου εμπεριέχεται στο Δοκίμιο: ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ  

το οποίο  βραβεύτηκε στον 31^ο Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών)