Εις τον Ιερόν Λόχον
Ας μη βρέξει ποτέ Ας το δροσίσει πάντοτε Ω γνήσια της Ελλάδος
Το σύννεφον, και ο άνεμος Με τ’ αργυρά της δάκρυα Τέκνα: ψυχαίς που επέσατε
Σκληρός ας μη σκορπίση Η ροδόπεπλος κόρη: Εις τον αγώνα ανδρείως
Το χώμα το μακάβριον Και αυτού ας ξεφυτρώσουν Τάγμα εκλεκτόν Ηρώων
που σας σκεπάζει. Αιώνια τ’ άνθη. Καύχημα νέον.
Ανδρέας Κάλβος
Ύμνος εις την ελευθερίαν ( Επιλογή στροφών 82-87)
82 83 84
Και εσύ αθάνατη, εσύ θεία, Στη σκιά χεροπιασμένες Στο χορό γλυκογυρίζουν
όπου ό,τι θέλεις ημπορείς, στη σκιά βλέπω κ’ εγώ ωραία μάτια ερωτικά,
εις τον κάμπο, Ελευθερία, κρινοδάχτυλες παρθένες, και εις την αύρα κυματίζουν
ματωμένη περπατείς! όπου κάνουνε χορό. μαύρα, ολόχρυσα μαλλιά.
85 86 87
Η ψυχή μου αναγαλλιάζει, Μεσ’ στα χόρτα στα λουλούδια Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
πως ο κόρφος καθεμιάς το ποτήρι δε βαστώ· των Ελλήνων τα ιερά,
γλυκοβύζαστο ετοιμάζει φιλελεύθερα τραγούδια και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
γάλα ανδρείας, και ελευθεριάς. σαν τον Πίνδαρο εκφωνώ. χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Διονύσιος Σολωμός 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου