Κριτική παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων: «Παράδρομος στο χρόνο» του Κώστα Θερμογιάννη που διανέμεται ελεύθερα στο διαδίκτυο με άδεια Creative Commons.

Ο φίλος Κώστας Θερμογιάννης κυκλοφόρησε για «Μη Εμπορική Χρήση» ένα βιβλίο που περιλαμβάνει έξι διηγήματα με τίτλο: «Παράδρομος στο χρόνο». Η επιλογή του συγκεκριμένου τίτλου φανερώνει την ιδιαίτερη ευαισθησία του συγγραφέα και τη διάθεσή του να στοχαστεί και να προβληματιστεί για τον χρόνο και να τον εκτιμήσει σαν εμπειρία καταγεγραμμένη στη μνήμη αλλά και σαν πραγματικότητα που ακτινοβολεί σε σκέψεις, επιθυμίες, ανθρώπινες επιδιώξεις και πάθη, μιας και ο χρόνος είναι συνυφασμένος με αισθήματα ευχάριστα και δυσάρεστα, ενώ η αίσθηση που δίνει στο πέρασμά του αποτελεί υποκειμενική θεώρηση και πάντα υπάρχουν κάποιες διαστάσεις του που μπορεί να μας διαφεύγουν. Γι’ αυτόν τον λόγο τοποθετεί τους ήρωες του σε ανάλογες συνθήκες και καταστάσεις που εκπλήσσουν ευχάριστα και ανατρέπουν τις καθιερωμένες απόψεις περί χρόνου θέτοντάς τους σε ατέρμονη αναζήτηση, σε αγώνα για την επιλογή της κατάλληλης λύσης, σε απλές ή περίπλοκες νοητικές διεργασίες ώστε εκείνοι να φτάσουν κάποτε ν’ αγγίξουν τα βάθη της ψυχής τους και να κοιτάξουν κατάματα τις αλήθειες που αγνοούσαν ή τις έκρυβαν μέσα τους επιμελώς προκειμένου να μη βρεθούν στην ανάγκη ν’ αλλάξουν τη ζωή τους.

Ο λόγος του συγγραφέα κυλάει αβίαστα και αναμειγνύει ρεαλιστικά με ονειρικά στοιχεία που δένονται όμως αρμονικά στην πλοκή των ιστοριών. Ο αναγνώστης διαβάζει συγκινημένος τα διηγήματα, χωρίς να δυσκολεύεται, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην μεγάλη αφηγηματική ικανότητα του Κώστα Θερμογιάννη, στη διεισδυτική του ψυχογραφία και στη δυνατότητά του λόγω έντονου φιλοσοφικού ενδιαφέροντος να ασχολείται με σημαντικά θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η γνώση, η ελευθερία, η ευθύνη, η αμαρτία, οι τύψεις.

Η δράση των διηγημάτων δε διακόπτεται σε κάποιο σημείο παρόλο που ο συγγραφέας τη χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να κάνει τους ήρωές του να σκεφτούν για την αυτοδικία και την αξία που έχει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά –τακτική που εφαρμόζει στο διήγημα με τίτλο: «Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Πλάθει ζωντανούς, καθημερινούς χαρακτήρες με όλες τις ανθρώπινες ατέλειές τους, που όμως γοητεύουν με τη συμπεριφορά τους, και με τους φυσικούς, σπαρταριστούς πολλές φορές διαλόγους στους οποίους συμμετέχουν κεντρίζουν αδιάκοπα το ενδιαφέρον μας, όπως στο διήγημα με τίτλο: «Εξήντα λεπτά».

Στο εκτενέστερο διήγημα αυτής της συλλογής με τίτλο: «Ο Άγγελος» παρατηρούμε την επινοητικότητα του συγγραφέα στην επιλογή των περιστατικών που περιγράφει, παράλληλα ξαφνιαζόμαστε απ’ τη βαθιά κι ολοκληρωμένη αντίληψη της ζωής που τον διακρίνει, τη μόνιμη επιδίωξή του για την ανακάλυψη της αλήθειας, την κατάκτηση της γνώσης του γύρω κόσμου και της ανθρώπινης ψυχής, που μέσα της γίνονται καθημερινά απίστευτες μάχες για την επικράτηση του καλού ή του κακού. Προσεγγίζει τα θέματά με τη βαθιά στοχαστικότητά του, χρησιμοποιώντας συνήθως επικίνδυνες κι εφιαλτικές καταστάσεις για να τις προσδώσει μια διαφορετική διάσταση και ποιότητα, για να φωτίσει κάποιες αθέατες πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης με το λαμπερό φως που απλώνει η ιδιαίτερη κι ελκυστική γραφή του.

14/04/2013

Λάσκαρης Π. Ζαράρης