«ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΩΠΗ» από τον Νίκο Κυριακίδη.

Ο έρωτας των φτωχών ανθρώπων,

πόσο πολύ μου θυμίζει παιχνίδι πανηγυργιώτικο

σε χέρια μιας γελαστής φάτσας.

Τα τραγούδια των φτωχών ανθρώπων,

πόσο πολύ μου θυμίζουν την αγκαλιά μιας μάνας

μετά τον ξαφνικό ερχομό.

Το πένθος των φτωχών ανθρώπων,

πόσο πολύ μου θυμίζει πεταμένες σκληρές φλέβες

σ’ έναν κρεάτινο χώρο.

Μια υγρή αγάπη

Με αίματα στα χέρια.

Ένα μουρμούρισμα της τάβλας

Με την απουσία εκείνης.

Μια εκταφή

Γιορτή μιας κοντής μαυρισμένης γριάς

Που γίνηκε ψηλή, ξανθιά, ανοιχτοντυμένη.