Ήρωας είναι αυτός που τολμά κι αποτολμά όσα κάθε άλλος αποφεύγει και προσπερνά. Ήρωας είναι αυτός που τραβάει μπροστά συνειδητά όχι τυχαία, συγκρούεται με φαινομενικά αήττητες δυνάμεις, παλεύει, αγωνίζεται, κονταροχτυπιέται και θαλασσοδέρνεται ανεξάρτητα απ’ το αποτέλεσμα του αγώνα του. Ήρωας, τέλος είναι εκείνος που δεν απαιτεί επαίνους, δεν αναζητά επιβράβευση και χειροκροτήματα, αλλά ενεργεί έτσι γιατί δεν μπορεί να συμπεριφερθεί διαφορετικά ακροβατώντας στο μονόσχοινο του χρέους. Τον ηρωισμό επιτάσσει η ίδια του η ψυχή, η ζέση της καρδιάς του, η ανάγκη να επιτελέσει το σωστό ακόμα και με κίνδυνο να απολέσει τη βολική ασφάλεια του αντιήρωα και να βουλιάξει σε απύθμενα πελάγη.
Έτσι ενεργούν οι ήρωες του Λάσκαρη Ζαράρη στα σύντομα πεζογραφήματα που ανθολογούνται σ’ αυτήν τη συλλογή καταγράφοντας τον ψυχισμό των ανθρώπων, που βιώνοντας με αξιοπρέπεια μια δίνη κοινωνικοπολιτικών γεγονότων, καταξιώνουν πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα την ίδια τους την ύπαρξη. Οι ήρωες του Λάσκαρη Ζαράρη νικούν, γιατί επιβάλλονται με τον αγώνα, την προσπάθεια, με τη συνετή συμπεριφορά τους απέναντι σε κάθε αντιξοότητα διατρέχοντας τον κακοτράχαλο δρόμο της ελληνικής ιστορίας. Άντρες ή γυναίκες του παρελθόντος βαδίζουν εκούσια προς το πάθος αποτελώντας καταληκτικά πρότυπα συμπεριφοράς, σκέψης και πράξης. Άντρας ή γυναίκα δεν έχει σημασία, δεν υπάρχει διαφορά, όταν η ψυχή είναι ακμαία, καθαρή κι ατρόμητη. Ο ηρωισμός δεν έχει φύλο, δεν έχει βιολογική ταυτότητα, γιατί ο ηρωισμός είναι επιλογή, είναι πράξη, είναι ενέργεια.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει αντιμετωπίσει σκοπέλους και πολύ περισσότερους υφάλους στη μακρόχρονη περιδιάβασή της στις εσχατιές της ιστορίας. Τούτη η θάλασσα, όμως, που πολλές φορές μάς απείλησε φουρτουνιασμένη, είναι κι αυτή που μάς ενώνει σε μια ατελεύτητη νοητή γραμμή αλησμόνητων πατρίδων. Έτσι το μακρόχρονο οδοιπορικό της ομολογουμένως έχει φωτιστεί κι έχει αναδειχτεί από το φως που άπλετο σκόρπισαν μέσα στα σκοτάδια της συμφοράς της οι δυναμικές προσωπικότητες των ηρώων της. Από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη εποχή η χώρα μας μετεωρίζεται σε ένα σύμπαν αχανές και σκοτεινό στο οποίο καλείται να υπάρξει, να μη χαθεί, να πλανιέται διερχόμενη με μαεστρία μέσα από τα δεινά και τους κινδύνους που αναφύονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Έχει αντιμετωπίσει απειλές από πολυεθνικούς δυνάστες που πολύ την πόθησαν και βαριά τη λάβωσαν.
Ο ήρωας, όμως είναι εκείνος που αδράχνοντας το δοιάκι στα σθεναρά του χέρια, οδήγησε με ασφάλεια το πλεούμενο σε απάνεμα λιμάνια προς έκπληξη των αρνητών τούτης της πολύπαθης χώρας. Μα κι αν ακόμα κάποιες φορές ο αγώνας των ηρώων δε στέφθηκε από επιτυχία, οι ήρωες έχουν επιτελέσει το χρέος τους ως άνθρωποι και πολίτες κι η νίκη τους αδιαμφισβήτητη αρκεί για να αισθανθούν την επιβράβευση, αφού μπόρεσαν να παραμείνουν μαχητικοί, δεν διανοήθηκαν να οπισθοβατήσουν, δε λύγισαν, δεν κάμφθηκαν ούτε περιήλθαν από φόβο και φτηνό υπολογισμό στην οδυνηρή θέση του οκνηρού αντιήρωα. Άλλωστε το σκαρί μας δε χάθηκε ποτέ αύτανδρο, αρμενίζει χρόνους και χρόνους, κι όπως ισχυρίζεται κι ο συγγραφέας Λάσκαρης Ζαράρης, η θάλασσα που μας ταξιδεύει και μας κλυδωνίζει μέσα στο πέρασμα του χρόνου είναι κι αυτή που πιστοποιεί πως είμαστε ένας λαός δοκιμαζόμενων ηρώων με σθένος, ψυχή και δυναμισμό. Έτσι οι ήρωες, καλοί κι έμπειροι καπεταναίοι, αναδεικνύονται πρότυπα συμπεριφοράς και πράξης σε μια κοινωνία κι εποχή εύκολου χρηματισμού, ηττοπάθειας και εγκληματικών αναδιπλώσεων προς τα ταπεινότερα και τα αχρειότερα. «Η θάλασσα που μας ενώνει», κι οι τρικυμίες, οι δοκιμασίες κι οι κλυδωνισμοί που έχουμε βιώσει ατσάλωσαν την ψυχή μας, θέριεψαν τη θέληση για πάλεμα ενάντια στους βραχύβιους ενδοιασμούς, φόβους και πειρασμούς μας, ώστε οι ήρωες να πληθαίνουν μέσα στο χρόνο κι η Ελλάδα να επιβιώνει ακόμα κι αν πολλές φορές κινδύνεψε από αναταράξεις και κοινωνικοπολιτικές θεομηνίες.
Διονύσης Λεϊμονής
Φιλόλογος-συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου