«Είσαι όλα...!!!» από την Κατερίνα Βεργετάκη.

«Είσαι όλα...!!!»

Η γλυκιά χαραυγή στο ξημέρωμα

το τραγούδι αηδονιού μες το δείλι

τ’ άρωμα του γιασεμιού μια νύχτα του Ιούνη

γεύση από καρπούζι καλοκαίρι στα χείλη.

Η πρώτη βροχή στις αρχές φθινοπώρου

το ουράνιο τόξο μετά από μια μπόρα

ολόλευκο νέφελο στο ουράνιο δώμα

κάθε λεπτό και στιγμή στου χρόνου την ώρα.

Σεντόνι λευκό του χιονιά τον Γενάρη

τα βρόχινα κρύσταλλα στα δέντρα επάνω

τ’ αγγελάκια που κάνουν παιδιά με το χιόνι

ο χιονάνθρωπος που ’φτιαξα κι εγώ στην αυλή μου.

Η πρώτ’ ηλιαχτίδα του Μάρτη στη φύση

το πρώτο χορτάρι στα πέπλα του κάμπου

το πρώτο λουλούδι που τότε θ’ ανθίσει

το Πάσχα, η Ανάσταση γλυκά που μυρίζει.

Το χρώμα το ροζ στον δικό μου ορίζοντα

στων βουνών τις κορφές το πράσινο χρώμα

στον ουρανό το γαλάζιο, το μπλε μες τη θάλασσα

το κόκκινο χρώμα στην καρδιά που ζωγράφισα.

Είσ’ ο αέρας που ζωή μού χαρίζει

το νερό κι η τροφή μου στην όαση ερήμου

ο αφρός στο γαλάζιο της θάλασσας κύμα

κάθε βράδυ τα μάτια πριν κλείσω ευχή μου.

Το τάμα που κάνω σε κάθε ξωκλήσι

το νερό στο καντήλι που το λάδι χαϊδεύει

το εικόνισμα κείνο που πιστά προσκυνάω

το κερί που ανέσπερη τη φλόγα κρατάω.

Το κύμα που σκάει στα πόδια της άμμου

η βάρκα που πλέει στ’ ανοιχτά δίχως χάρτη

ο ήχος του Φλοίσβου τις νύχτες τ’ Αυγούστου

το μελτέμι, το σώμα που γλυκά ανατριχιάζει.

Παραμύθι που λέει η γιαγιά στα εγγόνια

ιστορία μ’ ιππότες, νεράϊδες και δράκους

το γλυκό όνειρό μου που να χάσω δε θέλω

το νανούρισμα κείνο που μου λέν’ και κοιμάμαι.

Μελωδία γλυκιά των πουλιών στο περβάζι

κάθε δροσοσταλιά στα φύλλα επάνω

το πρώτο χαμόγελο το πρωί που ξυπνάω

κι η σκέψη η στερνή μου στης μέρας το τέλος.

Όσα δεν έγραψα κι όσα δεν είπα

όσα δεν ένιωσα και νιώθω μαζί σου

όσο θα ζω στον κόσμο ετούτο

για μένα θα είσαι τα πάντα και όλα...!!!

Κατερίνα Βεργετάκη