5 ΜΙΝΙ ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ.

 

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Ας τάξω ο κακορίζικος πως δεν σ’ είδα ποτέ μου

κι ένα κερί αυτούμενο εκράτουν κι έσβησέ μου,

είπα κι εγώ σαν μ’ άφησες και πήρες άνδρα γέρο

γιατ’ είχε κάποια χρήματα κι ειλικρινά δεν ξέρω

εάν θα πρέπει να χαρώ που ‘σαι δυστυχισμένη

ή να λυπάμαι πιο πολύ γλυκιά μου αγαπημένη.

Ο ΚΟΥΜΑΝΤΑΔΩΡΟΣ

Την τελευταία έχω ‘γω στο σπίτι μου, τη λέξη

κι είναι η λέξη, «συμφωνώ», σε ότι επιλέξει

η σύζυγός μου, που απλά… παίρνει τις αποφάσεις.

Κι έτσι είμαι ‘γω το αφεντικό σ’ όλες τις περιστάσεις.

Η ΣΑΤΙΡΑ

Αν βγάζει τέρψη, διδαχή κι είν’ όμορφη και λίγη

και κάνει ακόμα να γελούν και κείνοι που τους θίγει,

τότε μονάχα η σάτιρα είναι πετυχεμένη.

Αν δεν παρέχει όλα αυτά… καλύτερα να μένει…

ΠΑΛΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ..

Μόνο σαν θέλουμε να κάνουμε παιδί

να κάνουμε έρωτα προτρέπει ένας Δεσπότης.

-          Κι όταν δεν θέλουμε άλλα τέκνα δηλαδή;

-          Κάντε τον έρωτα της πρώτης σας της νιότης.

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Σιόγαμπρος, κούκος και κισσός, να ζούνε δεν το αξίζουν

γιατί την ζήση όλη τους, σε άλλους την στηρίζουν.

Ο κούκος που τα τέκνα του άλλο πουλί του βγάζει.

Το «κατοδέντρι» ο κισσός, που πάντα αγκαλιάζει

άλλο δεντρό, το απομυζά και τρέφεται από κείνο.

Και ο φουκαράς ο σιόγαμπρος που πίνει το κινίνο

μέρα και νύχτα, ολιχρονίς, διότι συμφορά του,

του ‘χουνε το κρεβάτι του, δίπλα στην πεθερά του.

Παύλος Πολυχρονάκης