ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Κυβέρνηση σχεδιάζουνε, του Τύπου Παπαδήμου

κι αναζητούν πρωθυπουργό και μάγο και σαΐνι

για να συνδυάσουν το τερπνό μετά του ωφελίμου

μα και για να αποφύγουνε των εκλογών τη δύνη.

Σαν το ‘μαθα κατέθεσα δήλωση υπευθύνως,

πως αν θα αναθέσουνε σε με πρωθυπουργία

θα πάει εις τον μπάγκο ντου ο κάθε θεατρίνος

και θα πατάξω, σκάνδαλα, μίζες και ανεργία.

Μα με ‘διώξαν με τις κλωτσιές και με είπανε και χάνο

γιατί αυτοί γυρεύουνε σωσίβιο να σωθούνε

κι εγώ με αυτά τα πράγματα που λέω πως θα κάνω,

άλλοι θα πάνε φυλακή και άλλοι θα χαθούνε…

ΠΡΩΤΟΣ ή ΔΕΥΤΕΡΟΣ;…

Ο Βρύσινας, στο σπίτι του

γυρίζει απ’ το ξενύχτι του,

μεθυσμενοχεσμένος….

μα ενθουσιασμένος!

και λέει στη γυναίκα του

τη μουλαρομπεμπέκα του:

-          Γυναίκα μου, να με χαρείς!

και σήκω να με συγχαρείς!

γιατί στο καφενείο

επήρα το βραβείο!

σε μέγα διαγωνισμό

και μέγα συναγωνισμό.

Εκειά μερακλωθήκαμε

κι εξεκουτουνιαστήκαμε…

Μετά ξεβρακωθήκαμε

κι ύστερα μετρηθήκαμε

κι εγώ και ούλοι οι άλλοι

κι είχα την πιο μεγάλη!

Κι Αυτή, που λέγαν μερικοί,

πως μόνο «στην εντατική»

εκείνοι που βρισκότανε

μ’ αυτήν δεν φχαριστιότανε…

του λέει μ’ αγωνία

και με αλαζονεία:

-          Άντρα μου, να με συγχωρείς,

αλλά για πες μου, να χαρείς,

σ’ αυτόν τον συναγωνισμό

που κάνατε στο μεθυσμό,

έλαβε μέρος ο Στρατής

ο μουλαροπεταλωτής;

-          Εκείνος με φοβήθηκε!

γι’ αυτό κι αποτραβήχτηκε

ο ξεγιβεντισμένος….

-          Άντρα μου…ο καημένος

καλλιά κι έμειν’ ουδέτερος

αλλιώς… θα ‘ρχόσουν… δεύτερος… 

ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ

Μετά από αρρώστια μας, οι φίλοι μας συνήθως,

αντί να πουν, περαστικά, μας λένε: Σιδερένιος!

Μα εμέ μου κακοφάνηκε… κι είπα εγκαστρεμύθως.

Τι θα σας κόστιζε μωρέ αν λέγατε… Ασημένιος;

Που ‘ναι το ασήμι καθαρό, αρρώστιες δεν το πιάνουν,

το κάνουνε νομίσματα, βέρες, βραχιόλια, χτένια,

κοσμήματα πανάκριβα που στο λαιμό τα βάνουν

και κάποτε ειν’ πιο όμορφα και από τα χρυσαφένια.

Ενώ το παλιοσίδερο, σαπίζει σαν σκουριάζει,

είναι βαρύ κι ασήκωτο, ξεφτύλα η τιμή του,

νομίσματα και τιμαλφή αυτό ποτέ δεν βγάζει

κι είν’ ασυγκρίτως πιο μική απ’ του ασημιού η ζωή του….

Παύλος Πολυχρονάκης